Siyaset kazanı hareketli; adaylar belli oldu.

Bir yerden başlamak gerekirse siyasetin karşılığında aday profilleri en azından bölge için yeterli olur sanırım.

Partiler arası geçişler, etkili aileler, aşiretler ve en önemlisi çıkar ilişkileri.

Tükendi nakti ömrüm/ Dilde sermayem/ Bir ah kaldı gülüm aman aman aman

Sanırım derdimi Lokman'a gösterdim/ Dedi eyvah /Bu derdin def eden bir çare hakiki bir

İlah kaldı gülüm aman aman der Kazancı Bedih.

Siyasetteki kısır döngü bölgedeki karşılığı da şarkıdaki o “eyvah”a denk geliyor.

Merkez sağdakinin merkez sola döngüsü ya da aynı aileden farklı kişilerin farklı parti listelerinde var olma çabasına ne denir?

Bölgedeki varlığına devlet desteği, çıkar ilişkilerinde ailesine/aşiretine öncelik sağlama telaşından başka bir şey değil.

Önceliği halk olan aday Allah getire!

Yok denecek kadar az.

“Memlekete hizmet” kılıfına gizlenmiş kişisel, ailesel çıkarlar almış başını gidiyor.

Geçtiğimiz günlerde Sosyolog-yazar Öztekin Çaçan, bölgedeki bu duruma vurgu yapan “Özellikle ağa, aşiret lideri, büyük aileler bağlamında seçmen üzerinde direkt etkilerinin çok azaldığı” yönünde şu sözleri sarf etmiş, devamında şunları söylemişti:

“Köy yok ki köylü olsun. Artık o tanım “kırsal” diye bir tanıma dönüştü. Türkiye’de kentli nüfus, devletin verilerinde yüzde 92’ye ulaşmış durumda. Tarımda makinalaşma, iç göç, sosyal mobilizasyon gibi birçok sebep de kırsal alandaki “muhtaçlık” ilişkisini ortadan kaldırdı tabii. Dolayısıyla seçmen neden ağasını ya da aşiret liderini dinlesin ki. Ama tekke, şeyh, etkili meleler özelinde ise azaldığı görüşünde değilim. Züğürt ağa filmini hatırlayın, seçimde ağanın partisi bir oy almış, Şeyh’in partisi ise geri kalan tüm oyları almıştı. Durum şimdilerde de tam böyle. Aslında daha önemli bir şey de şu: Kürt toplumunda “birey” olma durumu, öz farkındalık çok arttı. Mesela sosyal medya, bireysel cep telefonu birey olmayı dolayısıyla da toplumsal değişimi besleyen önemli faktörler. Yine mesela özellikle fakir ailelerde gençler kendi gelirlerini kendileri elde ediyor; aileleriyle bile maddi yönden “muhtaçlık” ilişkisi kalmamış. Pizzacı, inşaat işçisi, seyyar satıcı olarak çalışan bir sürü Kürt genci var. Dolayısıyla Kürt emek piyasasında ciddi bir “prekarya” olma durumu da var. Bu da birçok şeyi değiştiriyor.”

Evet, bölgede partilerin oy telaşı böylesi ailelerin ön planda olmasını sağlıyor.

Listeye girmese bile, arka plandaki pazarlıklar ailelerin her zaman oy potansiyeli olarak görülmesini sağlıyor. Devam Edecek