Bismil…

Sadece bir ilçe adı değil, hafızalarda kök salan bir aidiyet duygusudur. Dicle’nin kıyısında yeşeren bu kadim toprak, tarih boyunca nice medeniyete ev sahipliği yaptı; ama en çok da insanına ev sahipliği yaptı.

Burada her sokak bir hatıra, her tarlada bir alın teri, her evde bir sıcak çay sohbeti vardır. Güneş biraz daha içten doğar Bismil’de, çünkü sabahın ilk ışığında traktör sesine karışır çocuk kahkahaları. Toprağın kokusu, insanın kokusudur burada.

Bismil’in gücü sadece verimli tarlalarında değil, birbirine sımsıkı bağlı yüreklerinde saklıdır. Cenazede, düğünde, ihtiyaçta ya da mutlulukta… Kimse kimseyi yalnız bırakmaz. Bu yüzden Bismil, sadece yaşanacak bir yer değil, anlam taşıyan bir yaşam biçimidir.

Zaman değişir, şehir büyür, yeni yollar yapılır… Ama Bismil’in insanı değişmez. Mütevazıdır, vefalıdır, cesurdur. Gidenin ardından dua eder, geleni ekmeğiyle karşılar.

Bismil;

Sadece bir coğrafya değil, bir ruh hâlidir aslında.

Bir toprağın, bir nehrin, bir halkın bin yıllık yürüyüşüdür bu ismin ardında duran.

Bismil, dostluğun, emeğin ve sadeliğin vücut bulmuş hâlidir.

Dicle'nin kenarında usul usul akan su, aslında Bismil’in hikâyesini anlatır. O nehir gibi sakin ama derin bir yer burası. Suyun taşıdığı bereket, insanların yüreğine de sinmiştir.

Toprakla iç içe geçmiş bir hayat vardır burada. Sabah ezanından önce uyanan, tarlasına giden, rızkını alın teriyle kazanan binlerce insanın sessiz mücadelesi yükselir Bismil’in havasına. Ve her mücadelede bir umut vardır. Bir gelecek hayali...

Çocuklar, sokaklarda özgürce oynar burada. Toprakla yoğrulmuş ayaklar, hayata erken basar. Birinin ekmeği diğerine bölünür; kimse aç kalmaz, kimse unutulmaz.

Kadınlar, evinin çiçeği olduğu kadar hayatın da üreticisidir. Sessizce taşır aileyi sırtında, toprağı elleriyle işler.

Gençler, bir yandan bu toprakların köklerine bağlı kalırken, bir yandan da kendine yeni ufuklar çizmeye çalışır. Gideni olur Bismil’in; ama döneni daha çok olur. Çünkü bu memleket unutulmaz.

Bismil’in gücü, sadece verimli ovasında ya da ekilen tarlasında değildir.

Asıl güç, birlikte yaşama kültüründe, komşuluk hukukunda, paylaşma terbiyesinde gizlidir.

Cenazede omuz omuza durulur, düğünde aynı halayda el ele verilir. Acılar bölünür, sevinçler çoğalır.

Yıllar geçer, nesiller değişir, beton yükselir, teknoloji gelişir…

Ama Bismil’in özü sabit kalır.

Bir çocuk “anne” derken, bir yaşlı gözlerini kapatırken, bir baba çayını içerken hep o tanıdık sıcaklık dolaşır havada. Çünkü memleket, sadece doğduğun yer değil; içinde huzur bulduğun yerdir. Ve Bismil, birçokları için o huzurun adıdır.

Bir gün Bismil sokaklarında yavaşça yürürsen, sessizce bak etrafına…

Eski bir duvarın gölgesinde oynayan çocukları gör, çatıda kuruyan biberleri, avluda çay demleyen neneyi…

İşte o zaman anlarsın:

Bismil sadece bir yer değil, bir duygudur.

Ve o duyguyu bir kez yüreğine alırsan, bir daha kolay kolay bırakamazsın.

---

[email protected]