Gökyüzüne ıslıklar ısmarladım bugün

Kulağımın duyabileceği kadar derin ve soluklu

Bulutlar çıldırmışçasına arşı titretiyor

Şimşekler bedenleri ürkütür bugün

Yağmurlar içime yağdı çisil çisil

Sessizliğin çığlıkları ruhumu esir aldı

Bir sahip edasında kıyametler koparıyor

Ezikliği oynuyor düşlerim, sessizce

Bir tutam delilik serptim yüreğime

Azıcıkta cesaret karıştı umutlarıma

Semanın sonsuzluğunda kayboldu yarınlarım

Işıklar yolladım güneşe

Mavileri boyadım yıldızlara

Semanın rahmetine karıştı vicdanım

Dağların çiçekleri hüzünlü açar

Bağların üzümleri sarkar boşluğuma

Bir amele yanığı belirir çiğnenmiş sırtımda

Bir de söz olup semada dolaşan

Söyleyenleri unutmuş nefretler bırakıldı bize.