Resmen kıskandım Selahattin'in bu twitini... Son derece sempatik göndermeler  içeriyor. Gösterilen ilgi de oldukça önemli. 62 milyon kez görüntülenmiş; neredeyse ülke nüfusu kadar.

235 bini aşkın kişi de doğrudan etkileşime girerek beğenmiş. "Sen özgürsün, ben rehine" diyerek güzel ironi yapmış.

Görüntüleme ve izleme arasındaki denge/dengesizlik tam anlamıyla ülke psikolojisini ölçme aracı gibi. Görüntüleyenlerin sadece yüzde 4'ü beğenmiş. Göz ucuyla bakıp uzaklaşanlar, ateşe dokunmak istemeyenler, görünür olmaktan çekinenler ve "aman tadımız bozulmasın" diyenlerin oranı %96. Twite verilen yanıtlardan biri bunu güzel ifade ederek şöyle demiş;

"Selahattin Demirtaş’ın Özgür Demirtaş twitine:

Solcular yüksek sesle, muhafazakarlar kısık sesle, ülkücüler gizlice güldü…

Ülke Gülmeye Hasret kalmış.

Görüntülenme resmen rekor"

Bir diğer önemli detayı da kendimi eleştirmeye ayırdım: Halkımızdan çok haz etmem. Çoğu zaman da "ortalama milli irade insanı" diye tasvir ederim. Ancak Selocan'ın twitiyle etkileşim, halkın mizahtan anladığını gösteriyor. 20 yıllık AKP iktidarının öne çıkardığı ve daha görünür hale gelen cahil profiller düşündüğüm kadar fazla olmayabilir. Kılıçdaroğlu'nun mezarlık ve türbe ziyaretinde yine o kıt akıllı hödük popülasyon görünür hale geldi. Ancak bu twit bende, toplumun görünür olmayan kısmının aysbergin su altında kalan asıl parçası olabileceğini düşündürdü.

Umarım umutsuzluktan, umuda hızlı bir geçiş yapmamışımdır.

Herkese iyi bayramlar dilerim.