Ölüm döşeğindeki dayısı, amcası, babası, annesi, halası, teyzesi vesair kim olursa olsun fotoğraf çekip, şifa dileyen, dua ya da ölümünü duyurup (bir de İnna lillah ve İnna İleyhi Raciun deyip) fatiha isteyenlerin samimiyetine inanmıyorum.

Bu türden sosyal medya paylaşımlarını beğeni, yorum hesaplamasına alet eden zavallılara bir çift sözüm var.

Diyelim ki bir yakınınız vefat etti, yas yerini yazmak ve bilgisi olmayanları bilgilendirmek adına yapılan bu tür (fotoların olmadığı) paylaşımları bir yana bırakıyorum.

Sadece ilgi odağı olma, beğenilme egosunu tatmin etmeye endeksli bu tür paylaşımlar; başta kötü durumda olana hakarettir. Birçok kimse öylesine kötü durumdayken fotoğrafının çekilmesini istemez. Bu bir kere o kişiye kendi yanında olmadığınız hissi verir; sizin bu durumu kullandığınıza kanaat getirip size lanet yağdırdığına emin olabilirsiniz.

Peki, tüm bunları insanlar neden yapar?

Konunun uzmanları bu durumu farklı açılardan değerlendiriyor. Birincisi ilgi odağı ve iyi düşüncülerle dolu bir insan imajı için bu palaşımlar önemli. Bu sebeple daha önce beğenilmiş paylaşımlarımıza benzer paylaşımlar yapmaya meyilliyiz. Ve bu sanılanın üzerinde dikkat çektiğine inanma yanılgısı, insana özgü zaaflardan biri. Örneğin, sokakta yere düştüğümüzde herkesin bizi izlediğini ve içinden güldüğünü düşünme eğilimine sahibiz. Aynı şey sosyal medyada yaptığımız paylaşımlar için de geçerli.

Güzel bir kare yakaladığınızda bunu paylaşmak için sabırsızlandığınızı biliyoruz. Vücudunuz daha o anda dopamin salgılamaya başlıyor bile. Takipçilerinizden etkileşim aldığınızda salgılanan bu kimyasal, genellikle bağımlılıkla bağdaştırılıyor. Bu sebeple sosyal medyanın bir nevi bağımlılık!

Devam edelim.

Günlük konuşmalarımızın ortalama yüzde 30-40 kadarında kendimizden bahsediyoruz. Sosyal medyada ise bu oran yaklaşık yüzde 80 seviyesine zıplıyor. Kendi görüşlerimizi paylaşmak çoğu zaman başka fikirleri dinlemekten daha cezbedici geliyor. Dolayısıyla sosyal medyada paylaşım yaptığımızda bu hazzın doruklarına ulaşıyoruz.

Sosyal medyada yaptığımız paylaşımlara gelen iyi tepkiler hem insanlarla bağımızı kuvvetlendiriyor hem de kendimizi iyi hissetmemizi sağlıyor. Paylaşımları beğenirken aklımızda yer eden durumlardan biri de bu karşılıklı olma durumu.

Bazen sosyal medyada paylaşım yapmanın motivasyonu toplumsal statü sahibi olduğumuzu göstermek için de yaparız. Kimi zaman bir grubun dikkatini çekmek ve ne kadar “iyi, merhametli, vicdanlı” olduğumuzu göstermek için yaparız. Bu gibib paylaşımların temel motivasyonu, diğerleri üzerinde yaratmaya çalıştığımız etkidir.

Velhasıl başta da bahsettiğim türden paylaşımlar çok antipatik, hem kendinizi rencide ederken, mağdur ve yakınlarını da zor durumda bıraktıınızı unutmayın.