Şiiri anlamak, özümsemek lazım. Nedir şiir ya da ne değildir?

Bunun için izlenecek en akıllıca yol ustalarının şiir hakkındaki yorumlarıdır; bakalım isterseniz.

Şiir yazmak hayatının en büyük amacı haline gelen şair ve yazar Cahit Sıtkı Tarancı ile başlayalım:  “Şiir, sözcüklerle güzel biçimler kurmak sanatıdır. Ama sözcük nedir? Bir anlamı, bir çağrışımı, bir gölgesi, hattâ bir rengi ve tadı olan nesnedir. Sözcük insanoğlundan haber verir. Sözcük boş bir kalıp değildir. Ozanın duyguları, düşünceleri, hayalleri, dünya görüşü, felsefesi, kişiliği, her şeyi şiirde belli olur. Sözcükleri tanımak, sevmek, okşamasını bilmek gerek. Hangi sözcük hangi sözcükle yan yana geldiğinde nasıl bir ışık ortaya çıkar? Bunu bilmek gerek.”

Ardından “Şiir, matematik gibi kolaydan başlanılıp öğrenilmez. Kolaylık, bir beğeni olarak yerleşiverir insanın kişiliğine, sonra da kolay kolay değiştirilemez” demiş Turgut Uyar da Friedrich Hegel, “Güzel sanatların en üstünü ve en zor olanı şiir sanatıdır” demiş.

Devam etmiş ustalardan İlhan Berk, “Ustalık kazanılır; ama çocuk olmak yitirilirse, şiirin büyük damarlarından biri yok olur.”

Ve 9 Ocak’ta ölüm yıldönümü olan Cemal Süreya,  “Şiir, ‘Anayasa aykırı’dır, doğanın ahlakı kovduğu yerdedir, yasadışıdır.” demiş.

Ustanın ölüm yıldönümüne den gelmese de “İki Kalp’ arasında şiiriyle bitirelim şiir yolculuğumuzu.

İki kalp arasında en kısa yol:

Birbirine uzanmış ve zaman zaman

Ancak parmak uçlarıyla değebilen

İki kol

Merdivenlerin oraya koşuyorum,

Beklemek gövde gösterisi zamanın;

Çok erken gelmişim seni bulamıyorum,

Bir şeyin provası yapılıyor sanki.

Kuşlar toplanmışlar göçüyorlar

Keşke yalnız bunun için sevseydim seni.