Kent insana dair sessiz, kent topluma dair durgun ve bir yağmur resitali beklerken, yağmur utangaç, balkon camlarına tane tane vuruyor. Beraberinde hafif bir rüzgar melodisi kulakları dinlendiriyor.

Kentte kendisi gibi felsefesiz uykusuzlar da var. Ama uykusunda felsefeli düş’enler de var. Ve yarına ümit ve ümitsizlik arasında uyuyanlar da var.

Bir anda bir uçak gürültüsü yağmur ve esintiyi bastırıyor. Bu olmadı diye uzandığı yerde felsefeli aşamaya geçiyor. Makinalı kanatlarla uçmak doğaya meydan okunmadır diyor kendi kendine.

Ama şunu da iyi biliyor, bu doğa isterse fırtınası ve yoğun sisiyle o uçağı da uçurmazdı.

Mesela doğal sistemin iyi işlemesidir diyor kendi kendine.

Uçak gittikten sonra sistem yine işliyor. Yine yağmur, yine esinti, yine modern kentin aldatan sessizliği.

Evet doğada ve toplumda bir sistem var. Hem doğa ve hem toplum bu sistemi korumaya çalışıyor gibi görünüyor.

Sistem deyince günlerdir kendini felsefeci zanneden uzaklarda ki arkadaşıyla yaptığı mesaj paylaşımlarını hatırlıyor.

“İyi bir sistem kötü niyetlileri de sindirir. Onları da iyiliğe zorlar.”

Evet iyi bir sistem de kötüler ne yapabilir?

Yapmak istese de nereye varabilir?

Ona “Ya sistem kötüyse “ diye yazmış

“Kötü bir sistem iyi niyetlileri de bozar Onları da kötülüğe zorlar.”

İyi bir insan ne kadar kötülük yapabilir?

Bunu kendine sorarken “Sistemlere ait bu kurallar iki insan arasında ki bir ilişki için geçerli olabilir mi “ diye yazdığını fark ediyor.

“Evet ilişkiler de bir sistemdir. İyi bir ilişki kötülüğü, kötü bir ilişki iyiliği yok eder!”

Mesela kötü bir ilişkide, kişi kötülükten ne kadar kaçabilir?

Mesela aşkla sevmeye başladığı birine zarar verebilir mi?

Yağmur şiddetleniyor. Sorular felsefe mi, psikoloji mi bilmiyor.

Şimdi sistemi değil de ilişkilerini sorguluyor. Belki ihtiyacı olan budur. Zaten sistemi düşünmek onun için hala ağır bir iştir.

Ve ruhen yaralı kent insanı kötülükten değil ama kötü ilişkilerden daha kolay kaçabilir diye düşünüyor

“Bağrına taş bas, gururunu soğuk su gibi iç, alacaklarından vazgeç ve kentli ilişki partnerinden kaçabileceğin kadar kaç!”

Kaçabilir mi? Sistem müsaade eder mi?

“Müsaadeyi zorlamalısın. Çünkü kötü bir ilişkiden kaçmak, kişiyi kötülük yapmaktan azade eder. Çünkü bu kentsel ilişkide onda seni yoldan çıkaracak büyük bir potansiyel var.”

Kötü bir kentsel ilişkide de yalan, , iki yüzlülük, nankörlük, fitnecilik, aldatma kötülüğün ve kötü şeyler yapmanın potansiyeli olabilir mi?

Bunun yerine, iyi bir kentsel ilişkide doğruluk, samimiyet, fedakarlık, sadakat iyiliğin ve iyi şeyler yapmanın potansiyeli olabilir mi?

Daha demincek hiç bir şey düşünmeden felsefesiz yatakta uzanmışken, maalesef şimdi odasında çok şey düşünüp felsefeli yürüyüş halindedir.

Belki buna sebep yağmur ve esintiyi bastıran o uçaktır.

Belki de yanıbaşında uykusuzluğunun yoldaşı cep telefonudur.

Sonunda dışarıya, yağmurda ıslanmaya çıkıyor. Ama sokak bir nehir gibi yürümesine izin vermiyor. Çünkü beton binalar ve asfalt sokaklar yağmurun doğal akışını bozuyor.

Çünkü doğal sistem toplumsal sistemle çatışmaya devam ediyor.

Elbette eninde sonunda iyi şeyler çıkacaktır.