Uzun bir süredir menşei malum çevrelerce “Arap baharı” adı altında başlatılan bir senaryo sahneye konularak daha önce 1915 ve 1930-45 yıllarında sahnelenen bir katliam süreci izletilmektedir. Hafızamızı yokladığımızda bu tür oyunların daha öncede birinci ve ikinci dünya savaşları olarak tarihe geçen katliam süreçlerinde de sahnelendiğini kolaylıkla tespit edebiliriz. Tarihe baktığımızda tüm demokrasi cephelerinin bu dönemlerde 3 önemli katliamın gerçekleştirildiğini bu gün soykırım olarak adlandırdığımızı rahatlıkla görebiliriz.

Birincisinde Ermeni ve Süryani soykırımı ikincisinde de Yahudi soykırımını görmekteyiz. Ancak o dönemi incelediğimizde başlatılan savaşların bugün olduğu gibi belirli (aynı) çevrelerce bugünküne benzer o günün koşullarına uygun  “demokratik” girişimler adı altında başlatıldığını görmekteyiz.

Yaşanan sürece baktığımızda, Afganistan işgali ve iç savaşıyla başlayan bölgeleri istikrarsızlaştırma ve kaosa sürükleme süreci ismi malum çevrelerce konan ve iç potansiyele dayanmayan dış güdümlü Arap baharı olarak adlandırılan ( ben her konuşma ve yazımda bu provokasyonu Arap Kışı olarak adlandırdım) hareket başlatıldı. Dikkat edilirse bu adlandırma bir anda uluslararası tüm çevrelerce empoze edilerek dayatıldı. Söz konusu bölgelerdeki yıllardır süren diktatoryal rejimler sebebiyle bir anda popüler bir sempati kazandı ve birçok demokratik kurum ve kuruluşta objektif bir değerlendirme yapamadan koşulsuz destek verdi. Oysa bu hareketleri başlatan ve dinamik gücünü oluşturan iç demokratik güçler değil dışarıdan transfer edilen bir merkezce eğitilmiş radikal dinci gruplardı. İlk etapta bu radikal dinci grupların etrafına diktatoryal rejimlerin mağdur ettiği ama yeterince organize olamamış iç muhalif gruplar da serpiştirilerek kamufle edildi. Bu profesyonel grupların bir tek ve net görevi vardı o bölgeyi istikrarsızlaştırmak. Bu gruplarda bu görevlerini ne yazık ki birçok demokrasi cephesinin de desteğini alarak tereyağından kıl çekercesine yerine getirdi.

Bu gün sırasıyla bu bölgelere baktığımızda istikrarsızlaştırılan hiçbir ülkede demokratik gelişmeler olmadığı gibi tam tersine bir kaosa sürüklenmiş durumda. Bunları sıralayacak olursak;

Afganistan’da durum ortada her gün onlarca insan ölüyor, kadınlar taşlanıyor, uyuşturucu trafiği belirli çevrelerin denetiminde tam hız devam ediyor, hala çökertilen devlet mekanizması yerine kurulmuş bir mekanizmadan bahsetmek bile mümkün görülmemektedir.

Irak, Saddam diktatörü devrildi ancak yerine kurulan rejim Saddam’ı aratmadığı gibi demokrasiyi ve ekonomiyi 100 yıl geri götürdüğü gibi hala bir istikrar gözükmediği gibi mezhep ve etnik çatışmalarla boğuşmakta ve yakın bir gelecekte de durulacağa benzemiyor. Ama net olarak ABD savaş tazminatı olarak Irak petrollerinin %65’ine el koymuş durumda. Bağımsız insan hakları kurumlarınca Saddam rejiminin sona ermesinden bu yana iki buçuk milyon Iraklının hayatını kaybettiği, milyonlarcasının ağır işkencelere maruz kaldığını ve yüz binlercesinin göç ettiğini belirtmektedir.

Libya’da Kaddafi devrildi yerine kabileler ve etnik bir savaş başladı ve ne zaman biteceği konusunda kimse bir tahminde bulunamamaktadır ancak net olarak Fransa Libya petrolünün %35’ine el koydu.

Fas, Tunus, Cezayir, Yemen’de sular durulmuyor. Sudan, Mali ve birçok bölge ülkesinde durum farklı değil.

Son olarak Suriye ve Mısır; Suriye’de 30 yıldan fazla süren bir diktatoryal rejimden demokratik açılımlar yapmaya başlayan bir rejime neden ithal radikal gruplar kullanılarak müdahale edildi? Bir anda reformcu bir iktidar katliamcı ilan edilerek ülke iç savaşa sürüklenerek yerle bir edildi? Orada desteklenen radikal dinci çeçen ve Avrupa devletlerinden devşirilen grupların demokratik mücadeleyle ve Suriye’yle ne alakası vardı? Rejim yıkıldığında yerine kurulacak rejimin nasıl bir rejim olacağını bilen veya tarif edebilecek bir çevre var mıydı? Suriye’nin tüm topraklarının kontrolünün yabancı devletler (ABD, Rusya, Iran ve Türkiye)’de olduğu bu günkü duruma bakılarak demokratik bir rejimin kurulma olasılığından bahsedebilecek bir tek insan var mı? Bu koşullarda kurulacak bir iktidarın 100 yıl önce katliamdan kaçan Ermeni ve Süryani halklarının 100 yıl sonra tekrar bir katliamla karşı karşıya kalmayacağını söyleyebilecek bir tek kişi var mı? (Devam Edecek)