Diyarbakır, onlarca kuş çeşidini arındırdığı kadar, bazı kuşların da göç güzergahı…

Şahin, kartal, puhu, atmaca, delice, kara leylek, flamingo ve leyleklerin de bulunduğu yüzlerce kuş, Afrika, Avrupa ve Asya'yı kapsayan göç yolu üzerinde yılın farklı mevsimlerinde kente ya geliyor ya da geçiş güzergahı olarak kullanıyor.

Bunların bazıları da ateşli silah yaralanması, araç çarpması, elektrik çarpması gibi nedenlerle yaralanıyor.

Peki bunlara ne oluyor?

Rast gelenler şanslı, gelmeyenler ise ölüp gidyor maalesef.

Ancak sadece Diyarbakır değil çevre illerde de doğada yaralı bulunan yaban kuşlar, Doğa Koruma ve Milli Parklar Diyarbakır Şube Müdürlüğü ekiplerince Dicle Yaban Hayvanı Kurtarma ve Rehabilitasyon Merkezine getirilip tedavileri ve bakımları yapılıyor.

Ne güzel bir hizmet değil mi?

Tamamen insani bir durum.

Ancak şansız olanlar da var iççilerinde.

Dicle Yaban Hayvanı Kurtarma ve Rehabilitasyon Merkezi, ateşli silah yaralanması başta olmak üzere çeşitli nedenlerle tedavi edilenleri doğaya salıyor.

Merkez, tedavi edilme imkanı olmayan ve bu yüzden uçma yetisini kaybeden göçmen ve yırtıcı kuşlara ev sahipliği yapıyor.

Avcılık benim açımdan insani bir eylem değil. Kimi yerlerde spor olarak tanımlansa bile asla ve asla bir spor değil kanımca.

Doğa zincirinin önemli bir parçası hayvanların insan eliyle öldürülmesi benim açımdan insani değil ve bunu normalleştiren herşeye karşıyım.

Bu açıdan Dicle Yaban Hayvanı Kurtarma ve Rehabilitasyon Merkezi’nin varlığı beni bir nebze de olsa rahatlatan bir kurum.

Devlet içinde oluşturulan en gerekli kurumlardan bir hatta.

Çalışmalarını haber vasıtasıyla duydum.

Başarılar diliyorum…