Ev sahibi-kiracı anlaşmazlıklarında ölümlere kadar varan kavgalar yaşanıyor.

Bir bakıyorsun, topunu, tüfeğini, bıçağını almış, akrabalarını toplamış gelmiş.

Çivisi çıkmış toplumsal bozulmada böylesi bir güruh oluştu bir de.

Geçen yıla kadar düşmezdi önümüze böylesi haberler, görüntüler.

Dükkân sahibini bıçaklayıp cesedinin başında bekleyen, pompalı tüfekle saldıran, kapısını söken almış başını gidiyor.

Ne oldu da bu hale geldik?

Diyarbakır’da zorlama oturabileceğiniz bir evin kirası, 3’ten beşe altıya, 4’ten 10-12’lere vurmuş. Kira terörü!

Arka planda işleyenlere bakalım; mesela mazot 40 liraya yükseliyor, toplu taşımalar, nakliye fiyatları artıyor.

Artan hayat pahalılığında herkes kendine göre çare üretiyor.

Aparatif niyetine simit 10, hadi doymak istiyorsunuz bir tost 50 lira…

Gel de yaşa.

Ya yardan ya serden geçeceksiniz olmadı en kolayı boğazdan keseceksin; Yağ yakacaksın yani. Sağlıklı ne de olsa…

Nereye kadar?

Okullar açıldı; servis ücretleri, kırtasiye giderleri ateş pahası.

Çözüm! Yok…

Et 300’lere dayandı; geç…

Kurutmalık sezonu; Domates, biber, patlıcan…

Geç desen kışın ne yapacaksın?

Ev sahibi de kiracı da aynı dertten mustarip.

Hayat pahalılığı.

Asgari ücret 11 bin 410, çoğunluğu oluşturan en düşük emekli maaşı 7 bin 500.

Al birini vur öbürüne.

Ne çarşıda ne pazarda rahat yok.

Gelelim kiracı-ev sahibi kavgalarına.

Bozulan ekonomik veriler en çok yoksulu vururken, orta sınıf kalmadı.

Ya zenginsin, ya fakir.

Biri kirada, 2 evi ve emekli maaşı olan biri orta sınıftı yakın eskide.

Geçti Bor’un pazarı sür eşeği Niğde’ye…

O da yoksulluk sınırında.

Bakın ne diyor Türk-İş verileri (Ağustos 2023): Gıda harcaması ile giyim, konut (kira, elektrik, su, yakıt), ulaşım, eğitim, sağlık ve benzeri ihtiyaçlar için yapılması zorunlu diğer aylık harcamalarının toplam tutarı ise (yoksulluk sınırı) 39.733,03 TL'ye, bekâr bir çalışanın 'yaşama maliyeti' de aylık 15.813,15 TL.

Gel de yaşa dünya da böyle fiyatlar varken…