“Sevgi neydi? Sevgi iyilikti, dostluktu, sevgi emekti.”

Akıllara kazınan unutulmaz Yeşilçam repliği. Replik unutulmuyor ama sevgi unutuluyor.

Sevgi neydi? Sevgi iyilikti. Peki, iyilik neydi? Sevgi dostluktu. Peki, dostluk neydi? Sevgi emekti. Peki, emek neydi? Sevgi bencilce çekirdek aile, geniş aile yada karşı cinsi sevmek değildi. Sevgi herkesi, taşı, toprağı her şeyi sevmek demek değil miydi?

Dünyada iki çeşit insan vardır; İyi ve kötü. 2009 Hindistan yapımı başka bir filim bu iki çeşit insanı anlatıyor.

“RızvanKhan (ShahrukhKhan) küçüklüğünü annesiyle (ZarinaVahab) ıssız bir yerde geçiren bir Müslümandır. Annesi öldükten sonra Amerika'ya küçük kardeşinin yanına gider. Orada tanıştığı ve aşık olduğu Mandira (Kajol) adında dul ve Hindu bir kadın ile evlenir. RızvanKhan aynı zamanda da Aspergersendromu hastasıdır. Bu hastalık Otizm rahatsızlığının bir çeşididir ve ömür boyu süren, sosyal etkileşime ve iletişime zarar veren, sınırlı ve tekrarlanan davranışlara yol açan beynin gelişimini engelleyen bir rahatsızlıktır. 11 Eylül saldırılarından sonra Mandira'nın oğlu faşist kesimler tarafından döverek öldürülür. Öldürülme sebebi annesi evlendikten sonra Khan soyadını almış olmalarıdır.

Ayrıca ShahrukhKhanda filmi şu şekilde yorumluyor: "Film, kabiliyetsiz(hasta) bir adamın sakatlığa, güçsüzlüğe karşı yaptığı savaşını anlatmıyor. Hasta adamın, tüm dünyada olan Terör, Savaş, Nefret ve Düşmanlığa karşı yaptığı savaşı anlatıyor. [...] My Name is Khan filmi aynı zamanda İslam'ı da ele alıyor. İslam'ı ve dünyanın İslam'a bakış açısını ele alıyor. Fakat taraf tutmadık. Biz sadece iyi insanların ve kötü insanların var olduğunu söylemeye çalışıyoruz. Kötü Hindular, iyi Hindular, kötü Hristiyanlar, iyi Hristiyanlar olmaz. Ya iyi bir insanızdır, ya da kötü bir insanızdır. Din kriter değildir, insanlık kriterdir.”

Filimin sonunda benim için unutulmaz bir replik daha var;

“Benim nefretimin asla başaramadığı bir şeyi sadece sevgisiyle, insanlığıyla başardı. Benim öfkem ikimizi ayırmıştı ama bu gün bizi bir araya getiren şey sevgimiz. Bu sayede seni yeni umutlarla anabiliyoruz canım oğlum. Artık onu hiçbir yere göndermeyeceğim bu sevgiye sonsuza kadar sahip çıkacağım. Benim için, senin için sonsuza kadar.”