Berfin Özdemir yazdı: Kadın dair; Kâğıt üzerinde eşitlik - I

MetroPoll Stratejik ve Sosyal araştırmalar Merkezi’nin “Türkiye’nin Nabzı: Mart 2022” başlıklı araştırmasında, her ne kadar siyaset ve ekonomi öne çıkarılsa da; içeriğinde geniş kapsamlı bir “kadın hakları ve kadınların sorunları” dosyasını içeriyor olması ilgimi çekti.

Türkiye’de kadın hareketinin önemli bir ivme kazandığı kabul görüyor ancak başta şiddete olmak üzere, kadınların gündelik hayatlarında karşılaştıkları problemler devam ediyor.

Vahap Coşkun’un derlediği bilgilerden haberdar olduğum araştırmanın “kadın” dosyasını; yine kendisinin kaleme aldığı bilgilerle aktarmaya çalışacağım.

Araştırmaya göre, toplumun yüzde 31’i ‘şiddet’i, kadınların en önemli sorunu olarak görüyor. Mevcut şartlarda, şiddetin birincil sorun olarak ele alınması şaşırtıcı değil. Şiddeti, eğitimsizlik (% 12), kadın-erkek eşitsizliği (% 6), aile baskısı (% 4), sokakta baskı ve taciz (% 3), çevre ve mahalle baskısı (% 3) gibi sorunlar izliyor. % 30’luk bir grup ise, bu sorunlar arasında bir ayrım yapmıyor, bu sorunların hepsinin kadınların en önemli sorunları olduğunu belirtiyor.

Şiddettin sorumluluğunda hükümet ve muhalefet benzer çizgide buluşuyor.

Araştırmaya göre, kadınlara yönelik şiddetten, hükümet sorumlu tutuluyor. Katılımcıların % 28’i hükümetin sorumluluk düzeyinin “kısmi”, % 46’sı ise “çok” olduğunu belirtiyor. Toplamda % 74’lük gibi bir çoğunluk, şiddet vakalarında hükümete sorumluluk yüklüyor. Hükümet ile bu sorun arasında herhangi bir bağ kurmayanların oranı ise % 22.

HDP’lilerin % 92’si, CHP’lilerin % 89’u ve İYİ Partililerin % 75’i kadınların uğradıkları şiddeti kısmen veya tamamen hükümetin hesabına yazıyorlar. Muhalefet seçmenlerinde bu eğilimin olması doğal, ancak dikkat çeken bir husus, iktidar partilerinin destekçilerinin hatırı sayılır bir bölümünün de (AK Partililerde % 52 ve MHP’lilerde % 68) bu konuda muhalefetle aynı düşüncede.

Yani iktidar, kadına karşı şiddetle etkili bir mücadele yürüttüğüne dair kendi tabanına umut vermiyor.

Kâğıt üzerinde eşit oldukları söylense de, kadınların ve erkeklerin gerçekte eşit olmadıkları, kadınların aleyhine ayrımcı pratiklerin ve politikaların olduğu görüşü, toplumda yaygın bir kabul görüyor. % 67 yaşam koşullarının ve % 61 de çalışma koşullarının eşit olmadığını düşünüyor. Toplumun yaklaşık üçte biri (% 30) ise, yaşam ve çalışma şartları bakımından kadınlar ile erkekler arasında bir eşitlik olduğunu söylüyor. Koşulların eşit olduğunu söyleyen kadınların oranı % 21, erkeklerin oranı ise % 39. Devam Edecek; Siyaset isteksizliği