Anlatılan odur ki; insan ve rüzgâra hükmeden, hayvan ve kuşların dilinden anlayan Süleyman Peygamber, bir gün hükmettiği bütün varlıkları etrafında toplamış ve şöyle demiş:

"Ey ümmetim (biat edenlerim)! Alemlerin Rabbi bana iki tercih sundu. İstersem kıyamet gününe kadar bana uzun bir yaşam bağışlayacak. İstemezsem sürem bittiğinde ben de yaşama veda edeceğim. Hangi seçeneği tercih etmemi istiyorsunuz?".

Cinler, insanlar hep bir ağızdan "Yüce kralımız. Kıyamet gününe kadar yaşamak senin hakkın" diye bağırmış.

Ancak aralarındaki Hüdhüd kuşu (Çûka Pûpê) topluluğun aksine, "İtiraz ediyorum" diye seslenmiş.

Pûpê’nin bu çıkışı karşısında Süleyman Peygamberin ümmeti dehşete düşerek, dönüp bir Süleyman peygambere bir de Pûpê’ye kuşuna bakmışlar;

Tüylerinin yolunarak öldürüleceğini beklerken Süleyman Peygamber Hüdhüd kuşuna dönmüş. "Neden uzun yaşamamı istemiyorsun?" demiş.

Hüdhüd kuşu "Sultanım bir süre sonra yaşlanacak, güçten takatten kesileceksiniz. Sevdikleriniz bir bir ölecek ve her birinin acısı içinize gömülecek. İşte o zaman yaşam size haz değil, eza veriyor olacak" demiş.

Süleyman Peygamber "Hüdhüd kuşu doğru söylüyor. Siz hepiniz dalkavuksunuz. Ben ölünce mezarımda tepineceğiniz günü bekliyorsunuz. Hüdhüd kuşunu dinleyeceğim ve zamanı gelince çekip gideceğim" demiş.

Süleyman Peygamber muhteşem sarayının inşaatında çalışan cinleri ve insanları denetlerken kalbi durmuş. Bastonuna dayalı halde aylarca ayakta durmuş. Hiç kimse korkudan yanına bile yaklaşamamış. Ağaç kurtçukları bastonunu kemirmiş, baston kırıldığında Süleyman Peygamber ağız üstü yere kapaklanmış.

Cinlerden biri yanına yaklaşmış. Soluk almadığını görünce sevinçle "Süleyman öldü. Hepimiz özgürüz artık. Hepimiz özgürüz” diye bağırmış. Bunu duyan diğer cinler ve insanlar Süleyman peygamberin cesedi etrafında halka tutarak çılgınca tepinmiş.

…

Neden hüd hüd?

Doğu-İslâm edebiyatlarında hüdhüd kendisine izâfe edilen birçok özelliğiyle zikredilir. Bunların başında bilhassa anne ve babasına gösterdiği saygıdan dolayı sembol olarak anılması gelir. Yürürken sorgucunun sallanışına göre Arapça’da çeşitli isimler alır. Hz. Süleyman yer altında gizlenen düşman askerlerinin yerini belirlemek için hüdhüdü görevlendirmiştir. Bu sebeple Arapça’da, herkesin göremediği şeyleri görebilen kimseler için “absar min hüdhüd” tabiri kullanılır. Hüdhüdün insanları kötü bakışlardan koruduğu veya büyüyü bozduğuna inanılır. Bazı yerlerde hırsızlara karşı dükkânlara, kötü cinlere karşı da evlere asıldığı söylenir. Bazı kavimlerde, hüdhüdün sağ gözünün bir insanın iki gözü arasına konması durumunda onun yer altındaki defineleri göreceği kabul edilir. Esasen “hüd hüd” diye ötmesi gizli şeyleri göstermek için “orada orada” demesinden ibarettir.