Buğulu bir camda sessizliğinin suretini çizmek.

Aksayan parmaklarımda havanın gri ve soğukluğu.

Ürperişler buz kesiyordu.

Güneşin tadını alamamak.

Ağlamak gibi bir şeydi soğuğun sessizliği.

Bir kurdun uluması,

oranın sahipliği veya sahipsizliği.

Çizilmişti tuvalin renginden bir renk.

En koyusu en korkutucu renkler...

Ruhsuz bir takıntı esmişti tablom.

Bir açık artırmada değil köle pazarında değerini arıyor.

Tüm hayallerde korkutucu bir resim.

Köle pazarında o gün çarmıha gerilmiş;

taşlıyordu tüm kibirli paçavraları.

Eski Yunanlılar'dan bir tarihi yaşamak.

Bir eğlenceye esir düşmüştü tablom.

İnsanların azizliğine uğramış tahribat kokuyor çevrem.

Ezik bir savaş düşünün bir ihtiyarın son gözlerle güzelliği umut etmesi.

Son çiçeklerin kana bulanmış toprağı.

Bu vahşette ganimet sayıldı sanat.

Sonrası çarmıhtan başka bir medeniyete yol aldığı,

her savaşta farklı birinin elinde zenginleşmesi,

farklı bakışlar farklı yerde sergilendiği

cinsel bir sömürü.

Herkesin düşüncelerinden doğan haksız bir kazanç.

Kafalarda meraklı bakışlar...

Leonardo Da Vinci gibi dünyayı görmek, Pablo Picasso'nun çocukluğuna sığınması.

Tüm duyguların töhmet bir kalıba sığdırılması.

Tutsaklık pazarından sanata evrilmek.

Zamanın içinde her türlü ufunet kokusunu yaşamak.

Her izdiham sonrası kanla alınan bilgelikler.

Bir kalbin kılıçtan keskin taştan yumuşak,

zengin bir ailenin koleksiyonunda bulunmak.

Bir saplantı içinde duvarda cezb edilmesi.

Sahip olduğun herşeyin senle gömülmüş olması.

Duvarda asılı kehanet...

Bir Ağustos sabahında

Paris'te bir evde ortadan kaybolmak.

Kırk dokuz dönümlük arazide şaibeli bir adam.

Her hektarında mor salkımlar.

Tane tane rüzgarın burnumuzdan getirdiği çırpınışlar.

Alaska'da hayallerin buz tuttuğu akşamlar.

Tablomu soracak olursanız,

Mona Lisa’nın gizeminde kaybolmuşlar.

Bir zamanlar köle pazarında değersiz bakışlar.

Sahiplenecek kadar açık artırmada umut arıyor insanlar.