Tanrının senden zuhur eden mucizesi sen.

Kendini keşfettikçe kendi gerçekliğine uyanmış ve aslında göründüğünden çok daha fazlası, ruhunda saklı olan yüksek benliğini açığa çıkartmış bir mucizesin.

Kendini keşfettikçe ruhunun derinliğinde hemhal olup düşüncelerinin ve benliğinin nasılda çeliştiğini gördün. Küçük benliğinle önünde ördüğün duvarları çektiğin setleri gör. Üzerine giyindiğin bu sahte benliklerle hayatındaki başarısızlığının enerjini düşürmesine izin veren yine sensin fark et.

Sen buna kabul verdikçe egonu aşamazsın. Zihnindeki düşüncelerin çoğu sana ait değil. Onları dizginlemeye çalıştıkça o karmaşanın içinde kendini ne kadar tanıyabilirsin ki?

Zihni yönetmek için onu iyi tanımak gerekir. Zihin üst benliğimizle ego benliğimiz arasındaki geçişi sağlayan işleviyle oradaki zip dosyalarının iç içe geçmiş, depolanmış bir çöp yığınından ibaret. Geçmiş gelecek kaygısıyla susmak bilmeyen ve anda kalmaman için paradoksa düşüren bir mekanizma ve sen savruk düşündükçe o zihin hapishanesinde mahkum olursun.

En Zehirli beyinler zihnini kurmaca hikayelerle bulandırıp hayal dünyasını kabusa dönüştüren insandır.

Unutmamalısın ki zihni yönetmek için onu ikna etmen gerek. Kendini tanıdıkça düşüncelerini nasılda içselleştirdiğini ve duygularınla o düşüncelere can verdiğini gördükçe artık bilinçli bir düşünce anlayışına geçip zihninin efendisi olursun ve enerjin yükseldikçe kendine biçtiğin kurban rolünden onaylanma ihtiyacından azade olmuş ve içindeki gölge yönünle yüzleşmiş olursun.

“Kendini bil” doğru tekamül et. Hadisini kendinde açman için içsel yolculuğunu [ iç haccını ] tamamla ki dış alemdeki potansiyellerinle senkronize olasın.

Hayat içindekinin dışarıya yansımasıdır. Dualite aleminde imrendiğin aynalar artık kendini bildiğinde seni sana yansıtacaktır.

Dolayısıyla; “Ne varsa alemde o var Ademde”…