Gözlerim bu sahneleri görmeye, kulaklarım annelerin çığlıklarını babaların feryatlarını çocukların figanlarını işitmeye dayanamayınca, kalbim merhametten sızlayıp kanayınca... Senin benden daha iyi gördüğünü, bir kenara bırakıp benden daha iyi işittiğini benden daha merhametli olduğunu hatırlıyorum... Senin kimsesizlerin kimsesi yalnızların yoldaşı çaresizlerin çaresi olduğunu düşünüyorum... Tesellim oluyorsun Ya Erhamurrahimin!

Canım her yandıkça kalbim her kanadıkça Sana sığınıyorum... Lakin yüz kızarıklığıyla, utanarak...

Ey kullarının her halini gören her fısıltıyı işiten Rabbim! Arş-ı Alayı titreten feryad-u figanları duyuyorsun. Sen ki kalplerin özünü, en derinlerdeki gizlilikleri bilensin. Zalimlerin idrak etmekte zorlandığımız

hadsiz hudutsuz zulümlerinden haberdarsın, bizim bilmediğimiz görmediklerimizden de, çaresizliklerimizden de çok iyi haberdarsın.

Ya rabbi! İki cihan serverinin çaresizliği içindeyiz ve onun çaresizliğini sana arz edişi gibi ben de çaresizliğimizi sana arz ve şikayet ediyorum . Ya Rabbi! İslam ümmetinin çaresizliğini, insanlar arasında hor ve hakir oluşunu, mübarek topraklarının ve cesetlerinin düşman postallarının ve tank paletlerinin altında çiğnenmesini, onurunun zedelenmesini sana şikayet ediyorum, güçsüzlüğümüzü korkaklığımızı insanlığımız tüketilirken insanlık yok edilirken sadece seyretmekle ve sadece dua etmekle yetinmek durumunda kaldığımızı sana arz ediyorum...

Senin, "Size ne oluyor ki! Rabbimiz bizi halkı zalim olan şu memleketten çıkar

katından bize bir sahip çıkan gönder katından bize bir yardımcı lütfen diyen zavallı çocuklar erkekler ve kadınlar uğrunda Allah yolunda savaşmıyorsunuz" (Nisa/75)

"...Nihayet Talut ve beraberindeki iman edenler nehri geçtiklerinde, nehri geçmeyenler, bizim bugün Calut ordusuna karşı duracak gücümüz yok dediler. Allah'a kavuşacaklarına inananlar ise onlara: Nice az topluluklar Allah'ın yardımı ve desteğiyle nice çok topluluklara galip gelmişlerdir. Allah sabrederek mücadeleye devam edenlerle beraberdir. (Bakara/249) diye bizi rikkate sevk ederek seslenen ayetlerini ve ve daha nicelerini haya etmeden okuyabilmemizi sana şikayet ediyorum...

Dilimizin lâl oluşunu, kalemimizin tutukluğunu, yüreksizliğimizi, ödlek bir kavim karşısındaki suskunluğumuzu sana şikayet ediyorum...

Kahramanlık hikayelerini okuduğumuz Hayber Fatihi Hz. Alinin, şehitlerin efendisi Hz. Hamzanın şerefini kaybedip korkakça yaşamaktansa bile isteye ölüme koşan Hz. Hüseyin ve yoldaşlarının ve kavuşmak için yanıp tutuştuğumuz nice güzin insanların yüzüne nasıl bakacağımızı düşündükçe her geçen gün utancamızın büyüyüşünü de sana şikayet ediyorum...

Nihayet Hz. Yakub'un canının yongalarını kaybettiği ve bütün yolların kapandığı zaman yaptığı duayı yapıyorum. Ben büyük kederimi ve hüznümü Ancak Allah'a şikayet ediyorum...