Aziz Gülmüş yazdı: Bir Tren Yolu Hikayesi

Benim eş başkanım evde bazı eksik eşyalar olduğunu söyleyince içim parçalandı. Üzüldüm, "Yahu şu gariban kadına iyi bir hayat yaşatamadım, Allah beni kahretsin! " diyerek istediği dolabı almak için mağazaya gittim. Fiyatları sordum, aldığım cevap karşısında imanım şaştı.

Moralim bombok bir halde eve geldim. Eşbaşkan asık suratımı görünce durumu anlattım. "Wallah hanım kusura bakma tam istediğin bir dolap vardı ama ödemeler dengesi açık verir ve aile içi enflasyon azar diye alamadım türünde açıklamalar yaptıysam da, kadıncağız gülümseyerek :

- Bıla tu saxbi bese xwe acız meke ! (Sen sağlklı ol yeter, kendini üzme) dediyse de ben bütün gamı kederi beynimin uçurumlarından yüreğimin kör karanlığına yuvarlamıştım bile..

Bir ara gözlerini sevinçle açarak :

- Cirane me go, lı Tren yoli pır erzane lı wur jî bınehıre! (Komşumuz Tren yolunda ucuzmuş bir de oraya bak!) dediğinde öteki gün direk kalkıp doğruca istasyona gittim. Sağdan soldan bütün mağazalara baktım. Hiç bir ucuzluk veya indirim göremeyince öfkelenip eve geldim.

Eş başkan dolap beklerken öncekinden daha öfkeli bir halde beni görünce yüzü asıldı. Kendisine doğru bağırarak:

- Komşu yalanları ile beni taaa nerelere gönderdin Tren yolunda hiç bir bok yoktu! diye bağırdım. Eş başkan yalancı çıkmamak için hemen komşu kadını çağırdı :

- Kız Gülümser ma sen demedi Tren yolında dolav erzandır?

Meğer kadıncağız bizim eşbaşkana, "Trendyol" demiş.. Ben de Tren Yollarına düşmüş ucuz dolap aramışım..

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Aziz Gülmüş Arşivi