Amedli qırıxlardan biri İstanbul Üniversitesi Tıp Fakültesini kazanır. Bir gün geç kaldığı ilk derse kapıyı çalmadan, hocadan izin almadan, arkasına bastığı ayakkabısının topuklarını yere vura vura, elindeki tespihini şakırdata şukurdata girer. Rahatsız olan hoca, bizim qırıxa yan yan bakar ama birşey demez, derse devam eder.

Qırıx, oturduğu yerde de rahat durmaz, elindeki tesbihi herkesi rahatsız edecek biçimde sallamaya devam eder. En çok hoca rahatsız olmuştur. Bir kere bakar, iki kere bakar... En sonunda dayanamaz ve "kim o tesbihi sallayan? " diyerek çıkışır.

Qırıx, tesbihi tuttuğu elini kaldırarak "Benem" der. hoca, Qırıx'ın bu rahatlığına da sinirlenerek "Çık dışarı" der. Qırıx, sınıftan yengeç gibi sallanarak, arkasına bastığı ayakkabısının topuklarını yere vura vura, elindeki tesbihini şakırdata şukurdata, yani girdiği gibi çıkar. Rahatlayan hoca derse devam eder.

Aradan beş dakika geçmeden sınıfın kapısı hızla açılır. Qırıx, kapıdan hocaya seslenir: "De hadee xoca, seni bekliyem. ağac oldıx burda!.' .

Kıssadan hisse: Bu Ülkede Adalet beklemekten ağaç olduk..

(QIRIX kültüründe birine dışarıya çık demek kavgaya davet demektir. Arkasından gidecaxsan ki okulun dışında birbirinizi hışk edesiz...)