A.Vahap Kaya Yazdı: Sürüklen - I

Bu gün bir zırtoleye rastladım boyu kendinden malum burnu Ağrı dağını gösterirdi, gözleri fıldır, fıldır kurnazlık akıtırdı.

Nereden haberdar ve benim bildiğim insani değerlerden bihaber kokardı sözleri, sanırsın insan olan karşısında konuşamaz ve bir tek konuşmacı kendisi

Eserdi kendi beyninden hangi dağların esintisi veya hangi dağları, ovaları ve denizleri aşıp geldiyse kendi bildiği ama tecrübelerden bihaber olduğu kesin

Dünyaları kendi yaratmamıştı ama sanırsın yeni denizlerin inşasını bitirmiş sıra dağların yerleştirmesine gelmiş ve konuşurken bu kadar yorgunluğun özel ama çok özel taltifini istiyor

İçerik hiç beklenmedik banal ve oradan gelirken kendisiyle getirmesi gereken tecrübelerden yoksun, deneyim anlatımı konuşmalardan sezilmedi

Belki asla işim düşmeyecek, belki yolumun geçtiği tenhalarda bulunmaz, belki yıldızların doğduğu şafaklara yorgan sermemiştir ama işimin olduğu bir ortamda yorgunluk ve bitaplığın son safhasında rastladım, fıldır, fıldır gözlerine maruz kaldım.

Ben kendimde aradığım harcanan emek ve mütevazılığin terbiyesi beni her gün biraz daha terbiyenin şafağında elemeye sevk ederken terbiyesi laflarında malum

Bir sınavdı her karşılaştığım tabloların yaşam hikâyesinde ve bana yansıyan değiştirmeye çalıştığım sivri uçları kendine mal varlığı edinmiş

Bu bir işkence miydi yoksa kaderime yazılan mesafenin yolu bozuk kısmı mıydın çıkaramadım ama bir gün düşer de boynun kırılmadan denk gelirsem inan el uzatırım mağduriyetine

Ben ailemden öyle görmüştüm ve annem her gün dikenli yolların tenhalarında sınava tabi tutardı ki kendine olmasını istemediğin bir şeyi başkasına yapma diye

Bu yönelime bir bahane arayıp yönelir miyim? Can acımın düzeyi beni yoldan çıkarmaz umarım ve dönüp kendimi çok acımasızca eleştireceğim bir hamle yol vermem

Sana bir sözüm olacak ama bizde bir kültürdür, bir ahlaktır ve yerdeki adama tekme atılmaz, önce kaldırılır hikâyesine bakılır ve savaşmak gerekir ise savaşılır, sen o; yerdeki pozisyonuna ben bir tekme sallamam.

Acıma hissim bir anaç duygu, bir toplumsal kültür ve bir daha bile karşıma çıksan vasat yaklaşımına rağmen yine insan kalmaya sözüm ve ahtım vardır anneme

Nasıl mı bu hale geldin, küçücük bir merhaleden şımardın, kendini aynadan hiç seyretmedin veya at gözlüğü olmadan kendini aynadan seyretmedin, kendini insan olanların savaş süreç eleğinden hiç geçirmedin, sen kendini insani değerlerin en asgari eleğinden geçirmiş olabilir ve kendine benden bu kadar dedirtecek davranışlarda seni bu günlere sürüklemiş olabilir. (Devam Edecek)

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Dr. Vahap Kaya Arşivi