Belki bu gardan kalkan son trendir

Belki beynime giren son meleke

Ama olması gerekeni yapmazsan

Bir daha bu şansı yakalamayabilirsin

Ben çok fırsatlar kaçırdım çok fırsatlar diye bir tarih olmaz

Kapıya geldiyse hayır veya şer

gelsin başım üstüne deyip katılacaksın işlemeye

Bu senin işin bir başkasına bırakma

Mazeretlerin geri getirmez gerçeğin ta kendisini

Fikirdi benimkisi deyip olayların önlemini insanlarla alırsın

Ellerine reçete diye de kendince yol güzergâhı verirsin

Artık seni ağlatan ekstanteleri tarih eseri olarak raflara kaldırırsın

Çark işlensin kendi kendine,

sorun çözen bir mekanizma oluşsun

Herkes birbirine havale ettiği için

bu gün bu tespitleri yapıyorum

Zamanında herkes görevini görse

Şiirimdeki hatun yine cezp eder

sabahın akışındaki kabaran dere yataklarını

Ben gökkuşağı niyetine rengarenk

kendimi sıçramaların içinde bulurum

Ne pişmanlıklara yer vardı bu hayatta

Nede pişmanlıkları tekrar kobaylar üzerinden yaşatma şansı

Kendi haneme yazılacak diye düşünülebilirsin

ama ya ben, ya komşun, ya mahalle ve insanlık

Kalk sende el at şiir daha da güzel olsun