Fark ettiğimde gitmek istedim

Ucu bucağı beli olmayan diyarların zifiri karanlığına

Belki kaybedenler hepsi orada toplanmıştır

Belki yeni bir örgütlenme çıkacaktır

Belki asrın eksik kalan ilmeğine

bir kurşun da biz sıkarız diye umut etmiştim

Fark ettiğimde sen gitmiştin

Beni benle bırakıp işkence seansların insafsız kısmına beni yazarak

Kendinden bir eser bırakmamak için kendini yakarak

İşlerin böyle gitmediğini bildiğin halde

faturanın en katmerlisine kendini yazarak

Duymadın mı kendini birinin yerine yakanlar efsane olur

Kahraman olur

Erdemliğin feriştahına kafa tutmanın tadını nasıl tek yaşarsın

Benim sana düşkünlüğüm

kadar senin emeğe düşkünlüğünü kıskandım doğrusu

Bir daha olmasın dediğimiz neler varsa yere serili halde durduğunda

Sahiplenmezsek

Onların toplamından kendimize ders çıkarmazsak

Ve inanılması zor olan bir şey ama

biz bir olasılığa aşk olmayı beceremezsek

Nasıl övünürüz aşkımızın kalitesi

Yaşayış biçimi

Ve doğa üstü haliyle tanrısal bir duyguyu şiirde nasıl yaşarız

İşte fark ettiğimde sana bir daha kitap yazmak istediğimi anladım

Ama sen kitap olmak için nerede bekliyorsun

Kendine hangi karakteri seçiyorsun

Bir mevsim olmaktan çıkıp günlük dile dönsen

Ben hangi mevsimi yaşadığımı anlar

neyle uğraştığımın mizansenine resim yaparım

Ben seni görmeden âşık oldum

Seni tanımadan âşık oldum

Senin olası şeklinin resmine âşık oldum

Âşık olduğumu görebilecek misin aydınlığın içinden süzülerek

Benim seni fark ettiğim tarzda

sende fark edecek misin

eline fırça alarak tualde

eksik olan son fırça hamlesini sen yapacak mısın?