Diyarbakır’da koronavirüs (Covid-19) kaynaklı vaka sayısındaki artışlar tedirgin ediyor.

Temmuz ayından beri sürekli yükselen grafikler tehlike sınırlarını zorlayan bir seviyeye geldi neredeyse.

3 Ağustostaki Türkiye genelindeki vaka sayısı 25 bin; bunun 2 bini Diyarbakır.

Vefat sayısı Türkiye geneli 126, kentteki sayı 14 ve 80 kişinin de yoğun bakımda tedavileri sürüyor.

Özellikle Çınar’daki karantinaların ardından Bismil’de de altı mahallenin ilçe hıfzıssıhha kurulları kararınca karantinaya alındığı haberleri geliyor.

Endişe veren tabloya paralel hastanelerde kapatılan kovid servisleri bir bir açılıyor.

Bu kötü  tablo gün geçtikçe ağırlaşacak gibi.

Sivil toplum ve siyasi partiler ve hatta dini adamları, kanaat önderlerine kadar yapılan çağrılara rağmen aşılamada da istenilen düzeye ulaşmadı.

Türkiye’de toplam yapılan aşı sayısı 74 milyon. 1.doz uygulanan kişi sayısı 41 milyonun üzerinde; 2.doz aşı uygulayan sayısı ise 28 milyona yakın.

Bunun bölgedeki karşılığı gençlerde oldukça düşük.

Normalleşme süreci ve yaz mevsiminden kaynaklı insan hareketliliği, bayram ve tatillerde tavan yaptı.

Üstelik ne mesafe, ne maske ne de hijyen kaldı.

Hem insani hem ekonomik olarak bu durumun altından kalkmak istiyorsak en azından diyelim ki aşı uygulamasında bir seviyeye ulaşmazsak bile; Maske, mesafe ve hijyen kurallarına uyalım.

Dışarda gördüğümüz manzara ne yazık ki bu açıdan çok kötü.

Sanki hastalık hiç yaşanmamış gibi bir hava var.

İç içe hem de maskesiz oturanları gördükçe endişe etmemek elde değil.

Özellikle gençlerdeki duyarsızlık endişe verici.

Velhasıl kelam durum ciddi ve şimdiye kadar yapılanları ters yüz eden bir tabloyla karşı karşıyayız.

Bu kadar çağrılara rağmen tedbirler gözardı ediliyorsa, başka ne yapılabilir?

Geriye cezayi müeyyideler kalıyor.

Okullara, yurtlara, seyahatlare aşı şartı getirilmesi gündemde.

Ancak böyle etkili olur sanırım.