.. /Diyarbakır'dayız. Bir apartmanın bilmem kaçıncı katında bir evde kalabalık bir halde oturuyoruz. Birden içeriye çok sayıda siyasetçi geldi.

Cumhurbaşkanı ve beraberindeki heyet deprem dolayısı ile "geçmiş olsun" ziyareti için gelip oturdular. Yer minderlerinde oturuyoruz. Tam karşımda Süleyman Soylu var. Yanımdaki ile fısıltılı bir şekilde sohbet ediyoruz. Yanımdaki ne dedi bilmiyorum, o anda ben kahkaha atarak gülünce Süleyman Soylu bana ters bir bakış attı.

Sonra evin geniş salonunda hatıra fotoğrafı çektirmek için ayağa kalkıyoruz. Süleyman Soylu yanıma yaklaşarak, "Böyle bir günde gülmek çok ayıp, sana hiç yakıştıramadım" dedi. Ben de, "Sayın Bakan, çok ağlayıp figan ettik kimse feryadımızı duymadı ama gülmemiz gözünüzden kaçmadı, hem ben Devrimciyim, gülmek devrimci bir eylemdir" dedim.

Hatıra fotoğrafı için Cumhurbaşkanı beni yanında durmam için çağırdı. Cumhurbaşkanı ile aramıza bazı bakanlar sıkışmak isteyince Cumhurbaşkanı bakanlara kızarak, "Aziz benim yanımda duracak" dedi. Ben fotoğraf karesine girmek istemiyorum. "Bu fotoğraf görülürse içimden dostlarıma karşı mahcup olurum" diye kaygılanıyorum...

Onları kapıdan yolcularken birdenbire bütün bina sallanmaya başladı. Misafirler henüz merdivenlerden aşağı inerken ben ve evinde oturduğumuz yengem ve çocukları evin içine kaçıyoruz. Korkunç bir gürültü var, tavandan üstümüze parçalar dökülüyor. Ben bir masanının yanına ellerimle başımı tutup çöktüm. Bina zangır zangır titriyor. Dışarıdan korkunç sesler geliyor, bir kasırganın uğultusu kulakları sağır ediyor adeta. İnanın hiç korkmuyorum, sanki rüyadaymışım ve birazdan uyanacağım diye rahatım.

Ardından kendimi uyandırmak için zorluyorum ve uyandığımda yatakta olduğumu görünce bir "Oohhh!!" çekiyorum ama hala o korkunç ses devam ediyor. Bir de baktım ki rüyama o korkunç ses efektini veren yanımda uyuyan eşbaşkanımın horlamasıymış.

"Hay Allah seni kahretmesin! " diyerek dürtüp uyandırdım. Sabaha kadar da uyuyamadım.     Artık romantik rüyalar bile bizden firar etti. Ya siyasetçi veya Depremler görüyoruz. Bu kabusa ses efekti ile yardım ve yataklık eden iç düşmanlar da cabası.

Allah sonumuzu hayır etsin.

***

Arkadaşımın biri bana, "Mamoste, depremzedeler için ne yapabiliriz? " dedi.

"Wallakardaş kitaplarımdan başka hiç bir mal varlığım yok" dedim.

Suratını astı dalga geçtiğimi sandı.

Sonra, " İmza günü Etkinliği olabilir" deyince bu kez gülümsedi.

Jeton geç düştü ama çok sevindiğini bana sarılarak bellin edince; ben hüzünle dolmuştum.