Çünkü geçmiş zaman içinde yaşanmışlıkları değiştirmemiz mümkün değil, yaşanmışlıklar bir arada kendini korur ve o deftere, o tablete o tarihin derinliklerine saklanmıştır artık değişmesi mümkün değildir

Bilinir şeyler senin olma olasılığı bulunsa da sana yapılmasını istemediğin şeyler sen bir başkasına yapmak ve olumsuza katlanmak zorunda değilsin

Zorunluluk senin kendini yapmak zorunda hissettiğin duyguların toplamına tekabül ise sen toplamdan da sorumlusun

Günümüz dünyasında olumsuz ve olumlu davranışlar sosyalite ile ölçülerek meşruluklarıyla yerlerini korurlar

Siz bu meşruluğun veya gayri meşruluğun bir parçası olacağınızı davranış ve sonuçlarla kendini bilinç yüzeyine çıkarır unutma

Geçmişte yaşamadığın şeylerin ışığında yeni şeylerin yaşanış biçimine sen karar verebilirsin ama sen yaşanacakların rengine karar vereyim derken; unutmaman gereken bir şeyde yaşanacaklar senin yarının ve geleceğe bırakacağın mirasındır

Bu miras hep karşına çıkar gecenin tenha kısmında aydınlık sabahın semaya örtülü ahenginde hep gözlerindeki bayrağa dönüşür unutma

Bir hikâyenin en umulmazların sapılan yollarda kaybettiklerin karşına çıkacak ise hesabını iyi yap, hesabı iyi yap ki utanç çıkmasın, yâda şimdiden ciddi bir savunma savaşımına hazırlıklı ol

Neden böyle saplantılara sebep olalım ki? Ve ömür boyu savunma mekanizması için çalışalım ki? Baştan doğal davranalım ve doğalın savunmasında ilerleme sağlayalım, siz doğalda kalırsanız hiçbir zaman yalnız değilsin, çünkü doğayla berabersin

Ama kendi davranışların olumsuzluklarıyla debelenirsen ömür boyu bir savaşıma girersin, sonu gelmeyen bir savaş ve savaşlar yıkıcıdır yok edicidir

İsmi üzerinde savaş ve kötülükleri içinde barındıran bir denklemler sürecidir ki insanalar kendini yaşatmak için doğayla savaşarak savaş literatürünü oluşturmuşlar.

İçinde masumiyeti bile bulunan bu yaşamda kalma sürecine savaş ismini belki şairler istemeden koymuşlardır ama yaşam ile bütünleşmedeki etkileşimler olabilir

Bu etkileşim ne kadarda renk değiştirmiş, ne kadar çıkarcı olmuş büyüklerimiz bir görebilme imkânı yakalasalardı bu günlere ne derlerdi acaba?

Şimdi ise güç savaşları, sömürgecilik savaşları ve maddi veya hâkimiyet savaşları çok daha acımasız tablolarda karşımıza çıkıyor

“Koyun kendi bacağından, keçi kendi bacağından asılır” ama insanların birbirleriyle olan ilişkileri tüm toplumu etkilediğini unutmamak lazım.

Herkes yaptıklarının sonucuna katlanmak zorunda unutma. (BİTTİ)