Yazası gelmiyor insanın kimi zamanlarda.

Hava sıcak, ekonomi yokuş aşağı, tatil uzak…

Peki, ne yapmalı?

Sevgilim, bir günün ortası şimdi

Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,

Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde

Uzat bana uzat ellerini

İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar

İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,

Güvercinler güneşten bir sessizliği biriktiriyor

Ben seni düşünüyorum seni

Hani tıpkı o ilk günlerdeki gibi

Kalbim diyorum kalbim

Daha dün tezgâhtan çıkmış bir su sayacı gibi

Aşkı anılar besliyor düşler kadar

Bu yüzden diyorum ki aşk eskidikçe aşktır

Sevgi eskidikçe sevgi.

Günümüz ekmeğimiz, türkümüz

Çoluğumuz çocuğumuz

Binalar yan yana yükselip gidiyor

Vapurların ağzı köpük içinde

Uzaklarda ne kapılar açılıyor

Tirenin biri bir istasyona varıyor

Ordan çıkıyor biri.

Her şey biliyor her şey

Sen biliyor musun bakalım

Seni nice sevdiğimi?

Üstüne titrediğimi?

Geldiğimi?

Gittiğimi

Hadi!

***

Bir de ismi ben de saklı bir arkadaşımın şiiri var çok güzel…

Tükettiğim her sözün arkasına bağlanan tenekeler bin gürültüyle dolaşıyor

Bir çocuk telaşı aşklar

Duman altı sabahçı kahvesi yüreğim

Ucun ucuna bir hayat benimkisi

Ve karbonat koyuluğunda çay masamda…