(1.Bölüm)

.. /Hava sert, soğuk ve bungun. Yer gök yapışık adeta. Sabah okula gitmek için herzamanki gibi erken uyandı. Kahvaltıyı alelacele yaptı. Okula geç kalmıştı Kemal. Annesinden dolmuş parası istedi. "Yok" dedi annesi, "Baban bu sabah para bırakmadı" diyebildi. Çaresiz kitaplarını koltuğuna alıp dışarı çıktı. Yürüyecekti mecbur.. Okul evinden epey bir uzaktaydı. Bacaklarında doğuştan eklem romatizması vardı ve kışın yürümekte zorlanıyordu.

Okula doğru hızlı adımlarla yürürken arkasında Bisiklete binmiş yüzünü atkı ile sarmış, ellerinde yün eldivenle Necdet’i gördü.

- Okula mı gidiyorsun? diye sordu Necdet. "Evet" dedi Kemal.

Necdet gülerek, "Atla arkaya bırakayım" dedi. Müthiş sevinmişti Kemal. Beş on dakika sonra okulun kapısına bıraktı onu. Sonra da, "Ben de az ilerideki Terzi'de çalışıyorum. Her sabah bizim evin önünde beklersen seni getiririm" dediğinde sevinçten uçmuştu adeta..

Artık her sabah arkadaşı Necdet onu okula götürmeye başladı, böylece buz gibi havada yürümekten kurtulmuştu..

Ticaret Lisesi'nin son sınıfında okuyordu. Çalışkan ve dersleri ile oldukça ilgili bir öğrenciydi.

Okullarının yakınındaki Sanat Okulunda dayısının oğlu Yusuf okuyordu. Yusuf evleri köyde olduğu için Kemallerin evinde kalıyordu. Evlerinin avlusundaki mutfak üzerinde iki küçük odası olan yerde Kemal ve Yusuf birlikte kalıyordu. Sert kış gecelerinde kaçak prizden Elektrik sobası ile ısınıyorlardı.

Yusuf zaten gecenin geç saatlerinde eve gelirdi. Ya bilardoya veya içki alemine takılırdı. Dersler umurunda değildi. Okula kitap bile götürmezdi. Kemal'in babası onu bazen kitapsız okula gittiğini görüp sorunca, "Dayı son sınıfta her gün Atelye derslerimiz var" diye yalan söylerdi.

Eve erken geldiği nadir gecelerde avluya bakan pencereden Kemal'in babasını görünce hemen seccadeyi serer namaza dururdu. Babası dindar bir adamdı. Yusuf'un namaz kılmasına çok sevinir, Kemal'e Yusuf'u örnek almasını isteyen sözler söylerek, bazen de küfür ederek odasına çekilirdi. Hatta bazen, "Kurban ol Yusuf'a bak namaz kılıyor, sen de kafanı kitaplardan kaldırmıyorsun" diyerek fırça çektiği de oluyordu. Kemal, ispiyoncu damgası yememek için Yusuf'un ayyaşlığı ve serseriliğinden babasına söz etmeyip her şeyi sineye çekiyordu garibim. Sürecek