Madem ki adı kurban bayramı, bir kurban hikayesi yazmak farz oldu.

Ahmet Kaya ile Etilerde altlı üstlü oturuyorduk. Gene o meşum bayramın birinci günüydü.

Diyalogu sansürsüz aktarıyorum:

Cevat

Efendim abi.

Oğlum gel bir kurban keselim. Ola ki öbür taraf vardır. İşi riske sokmayalım.

Biner lira verdik. Korumalar kör bir koç bulup getirdiler.

Ahmet abiyle devam:

Bu ne lan?

Koyun abi.

Neden kör?

Ne zararı var ki abi.

Ben hayvan haklarına saygılıyım zinhar kesmem.

Koyun geri gitti. Çoban da mukallit bir adam.

“Kardaşım” demiş “bu hayvan ehliyet sınavına mı girecek, heyet raporu mu alacak.”

***

Polonezköy’de bir zayıflama köyünün sahibi, gayet de meşhur bir doktorun, karısını şişman olduğu için boşadığını biliyor muydunuz?

Aynı zatın, liposuction’la yağ aldırdığını biliyor muydunuz?

Mekanında sigara içmeyi yasaklayan adamın, günde iki paket sigara içtiğini biliyor muydunuz?

Bir hastanın doktora, “hocam ya sigarayı, ya da bu işi bırak” dedikten sonra kliniği terkettiğini biliyor muydunuz?

Oğlum anlatmıştı; Churchill’in, Abd’ye kanser tedavisi görmeye gitmeden önce, İngiliz doktorlara, “her sabah aç karna iki kadeh şarap içirin” diye rapor çıkarttığını biliyor muydunuz?

Merhumun purolarını da özel uşağı taşırdı.

Kimse mutluluğun tanımını yapmasın!

Adrenalin nereyle çoğalıyorsa oraya yatırım yapın.

…

Aksırıp, öksürüp, sıçtıklarını paylaşıyor. Yetmedi kusmuğunu paylaşıyor.

Çocuklarının dağınık yatağını paylaşıyor.

Yaktığı yumurtanın kabuğunu, kül tablasındaki izmariti paylaşıyor.

Araya, fark yaratmak için ingilizce bir cümle takıyor. Sarıya çalıyor. Çakma da olabilir

Tırnaklarını nalbant kesemez.

Bir ilgi mağduru.

Bir beğeni manyağı.

Evinin içini ondan iyi biliyoruz.

Sıfır makyaj ve siyah kaşlarla avlanmaya çıkmış.

Durmuyor. Pes etmiyor.

Çocuklarının ismini ezberledik.

Yav vallahi, bu buluşmalara daha da sokulamazsınız.

Şu ahmak yeme siparişini başka mecrada anlatın!

Git ya git iki gözüm.

Yanlış sulardasın.