.. /Şemso, kahvede Êzîdî dostu Adil'i görmüş ve gidip yanına oturmuştu. Hoş beş faslından sonra onları gören birkaç tanıdık dost daha gelip yanlarına oturmuş ve sohbete başlamışlardı.

Şemso, her zamanki mugallitlikle Êzîdî arkadaşı Adil'e:

- "Yahu Adil kirvem, şu Müslümanlardan bıktım. Êzdî olmaya karar verdim. Beni de dininize alın" diyerek dalga geçer.

Adil, her türlü dümen ve dalaveresini bildiği arkadaşı Şemso'ya dönerek:

- Oğlum Şemso senin kendi dinine faydan yok, bizim dinimize ne yararın olacak?" dediğinde Şemso'nun suratı düşerken etrafta oturanlar gülmekten adeta kendilerinden geçmişti.

Biraz sonra yanlarına köyün imamı da gelip oturmuştu. Adil, köy imamına, "Şemso'nun din değiştirmek istediğini" söyler.

İmam Adil'e gülümseyerek:

- "Wallahi biz Müslümanları bundan kurtarırsanız çok sevinirim. Hatta her gün seni arabamla köyüne bırakırım" sözünü verir.

Sohbetten sonra Şemso İmama :

- Köye ne zaman döneceksin? beni unutmayasın..” dediğinde İmam, kendisini götürmeyeceğini söyler.

Ne kadar dil döktüyse de imamı ikna edemez..

Şemso, arabasına binerek gitmek üzere olan İmam'a Kürdçe:

- Erê mın gû xwar! (Tamam, b.k yedim) diyerek pişman olduğunu söylediğinde, İmam gülerek, “B.k yiyen birinin ne işi olur Müslüman arabasında?” diyerek onu arabasına bindirmeden hızla yoluna devam ederek gider.