/Kimsenin kimse ile sorununun olmadığı, yürek yüreğe dayanışan, güler yüzlü, saf, tertemiz insanların yaşadığı, kavga-döğüşün, mala, cana, ırza tecavüzün olmadığı ender köylerdendir Diyarbakır'ın Çınar İlçesinin Bağacık (Baxcax) köyü.

Burada yaşayanlar; birbirinin malını, hayvanını, arazisini, çocuğunu, hatta zihinsel engellilerini bile kendisininmiş gibi korur kollar.

Zihinsel Engelli dediğimizde akla hemen köyün adeta sembolü olan ve herkes tarafından büyük bir titizlikle sahiplenilen, anne ve babası olmayan, ağabeyi ile yaşayan Şahide adındaki kız gelir.

Şahide, sabah erken kalkıp istediği eve gidip kahvaltısını yapar ve bütün köyü ev ev dolaşır. Gittiği her evde büyük bir ilgi ile karşılanır. Yemeği verilir, banyosu yapılır, giydirilip gönderilir.

Köye misafir gelenleri isimleri ile tanır ve muhakkak hal hatır sorar. Bir gördüğünü aradan yıllar geçse de tanır ve ismi ile çağırır. Bu yüzden köye misafir gelenler muhakkak Şahide’yi düşünerek hediyeler, elbiseler getirirler.

Hazırlıksız aniden gelenler de mutlaka para verirler. O da hiç kimseyi duasız göndermez. O kadar ilginç ve güzel dualar eder ki insanın adeta aklı durur.

İşte ben de bu köye gelirken mutlaka daha önce verdiğim söz gereği Elbise, terlik ve ayakkabı alır öyle gelirim. Duası ve söylediği güzel temenniler yetiyor bana.

Güzel insanların yaşadığı bu köyün zihinsel engellileri de aynı güzelliği sergiliyor.

Ne diyelim böyle insanların yaşadığı köyler çoğalsın umudu ile herkese bu güzel köyden mutlu ve huzurlu bir bayram diliyorum.