Bilirim yolların kastı banaydı ve kimseyi bu kadar incitmezdi sanki

Benim acılarım gibiydi beni meşgul eden ve içime sürüklenirdi

Gören olurdu jest ve mimiklerimi uzayıp giden yollar gibi

Ne kadar acıttığını bir acı bilir birde ben bilirim, fırtınalar gövdemdeydi çünkü

…

Sınırsız ve süresiz davetin vardı bilirim lakin bu kadarı nasıl birikti

Elbirliğiyle ortağı olduğumuz yaşamı ne ara linç etmişiz

Yolları dert ortağı yapsakta bu aşılacak dert değil gibi duruyor

Kimseyi rahatsız etmeden beni bu kadar sık dokuyup ince eliyorsun

…

Yoksul olan bir başkasına ölüm derecesinde sarılıyordu

Bırak kendini yoksul değilsin artık bir yol arkadaşın yoldaşın var ve sözleştik

Gövdemde yaşadığın sürece fabrikaların iyi çalışsın

En hassas yerden sinir uçlarımı incitmeye devam etsin bana ait olan acımsın seni bile sevdim

…

Geçmişimdeki gizli kapaklı odalarımın açılması mıydın gökyüzüne serili halin

Akıcılığın kompozisyonu neden bu kadar acı versin ki baktığım her yerde sen olmazsan

İsimlendiremediğim gerçek acım aşk mıydı yoksa sen aşkın ta kendisi miydin?

Arşiv belgeleri tek tek gözlere hitabete başlamıştı ki bu kadar içime coşkuyla akıyorsun.