Bir başka yazarSosyolog Kaya Akyıldız ise Türkiye toplumunu bir arada tutan şeyin, güçlü bir Türklük şuuru ve buna dayalı olarak sürekli kendini var eden bir olağanüstü durum olduğunu söylüyor; Türkiye toplumu bir vatanını seven insanlar toplumudur. Ve Türkiye toplumunu bir arada tutan şey vatan mefkuresidir.

İşte vatan şöyle bir duygular setine işaret ediyordu, vatan, memleket hatta Anadolu insanı, Türk insanı, bu topraklar, yurt, yerlilik, vatanseverlik, yurtseverlik. Bütün bu duygulanım setlerinin sağda ve solda değişik anlamlar ifade ederek ama daima çok güçlü olduğunu ve ama bütün bunların hepsinin başka bir duygular setine karşı öne çıkarıldığını, yani kökü dışarıda olmak, beynelmilellik, kozmopolitlik ve çokkültürcülüğe karşı kullanılan şeyler olduğunu söylüyordu.

Dolayısıyla Türkiye toplumunun, sürekli Türklüğe referans veren bir şekilde, bir olağanüstü hal durumunda tutulduğunu, zorla bir arada tutulan bir toplum olduğunu söylüyor.

…

Can Kaptanoğlu da bir psikanalist olarak farklı bir bakış açısıyla şöyle diyor:

Türkiye toplumu yüzyıldır korporatist bir toplum vizyonu ile bir arada tutulmaktadır. Farklılıkları ve çatışmaları ile birlikte yaşamasına izin verilmeyen, fakat sadistik bir fanteziyi gerçekleştirmek için, kesintisiz operasyonlarla bir arada tutulan bu toplum, kendi bedenine yabancılaşmıştır. Türkiye toplumu eskiden beri, değişik biçimlerde, toplumun birliğini, toplum içerisinden organize etmek için, belirli fanteziler geliştirmişti.

Mesela Demirkırat böyle bir fanteziydi, Karaoğlan böyle bir şeydi. 70’li yılların devrim ideali böyle bir şeydi. Fakat bunların hepsi güçlü bir şekilde bastırıldı.

Uzun bir yazı ancak, Cumhuriyetten bugüne yaşanan zorlama toplumsal, kültürel, siyasi dönüştürmenin ayak izleri kadar zihinsel izlerinin de bir anatomisi değil mi sizce bugün yaşadıklarımız?

İçinde debelensek de herhalde başka bir çaremiz yok ya da biz kendimizi yeniden ve hep beraber var edebilecek iradeden sürekli bir çatışma haliyle bilerek yoksun ediliyoruz. (SON)