Kendisine ait markette “Bir arkadaşı ile birlikte küçük bir kız çocuğuna tacizde bulundukları” suçlaması ile yetmiş yaşındaki sakallı ihtiyarı gözaltına almışlardı. Polisler, ihtiyarı çok hırpalamış ve acımasız bir şekilde çırılçıplak bir vaziyette Filistin askısına alarak, bir yandan jop, elektrik ve tazyikli su ile işkence yaparlarken, öbür yandan da arkadaşının adını ve adresini söylemesini istiyorlardı.

- Kimdi yanındaki arkadaşın çabuk söyle, adı ne, nerede oturuyor?

Zavallı ihtiyar ısrarla böyle bir şeyin olmadığını Kürtçe-Türkçe karışık ifadelerle anlatmaya çalışıyordu.

Sorgucular:

- Bak moruk bizim seninle işimiz yok. Bizim derdimiz arkadaşınla. İsmini ve nerede oturduğunu söyle seni hemen bırakırız.

İhtiyar direnmeye devam ederken sorgucular bu kez ihtiyarın sakallarını tel tel çekmeye başladılar. Canı yanan ihtiyar korkunç bir şekilde bağırıyordu:

--Ya Şeyh Abdulkadir Geylani! diye bağırıp evliya çağırmaya başlayınca,

Sorgucu polis sevinçle arkadaşlarını yanına çağırarak:

--Gelin buraya çabuk. Bizim moruk öttü.

İhtiyara dönerek :

- Kim bu Abdulkadir, nerede oturuyor?

Sorguda bulunan diğer tutuklular gülmeye başladılar.

Polis :

- Ne gülüyorsunuz oğlum? diye sorunca

Diyarbakırlı olan gençlerden biri cevap verdi:

- Abê adam evliya çağıri, sen diyisen “Nerede oturi ? Ma evliyaların hêç evi olır? Allahan qurban.”

*

Bir bayram daha geçip gitti ve bütün sevaplar derin dondurucuda bekliyor.