.. /Herkes doğduğu coğrafyaya benzer, dağına, ovasına, ağacına, bitkisine, sokağına..

Sokak evet.. Diyarbekir'liler, en çok sokağına benziyor. Daracık, ele vermeyen, bağrına basan sıcacık sokağına.

Diyarbekir'de sokak aralarından bir yere giderken, "Aha bele kestirmeden gidax" denilir. Kısa yoldan, lafı uzatmadan meramların anlatıldığı gibi yalın, dobra ve yormadan..

İsimler de bu kısa yoldan nasibini alır. Hesso, Memo, Rızo, Mehro gibi; Yalın, açık ve net. Yalnız Muharrem'e Mehro, kestirmeden çok başka bir anlamı daha var. Mehr (Yılan)'nın insan kılığına girmiş sinsi halidir. Mehro denildi mi insana bir ürperti geliyor. Yılan soyu veya Yılanın iki ayaklı kamufle hali.. Hasan'a Hesso, Mehmed'e Memo'ya kızılmaz ama Muharrem'e Mehro denildiğinde ortalık anarşi ve kaosa evrilir. Kısaltmaya bakılmaz, mecaz anlam (Yani yılan) daha çok öne çıkar.

Bu yüzden Muharrem kalmak her babayiğidin harcı değildir. Mehro olmak en kötüsü, Evde yılan beslemek gibi..

Hani bir hikaye vardır biliyorsunuz: Yılan ile bir oduncu dost olurlar. Yılan yaşadığı delikten oduncuya hergün bir altın verir. Oduncu yaşlanıp hasta olunca artık ormana gidemez, yerine oğlunu gönderir ve yılanın hergün verdiği altını alıp gelir.  Yıllar sonra Oduncunun çocuğu altınların hepsini toplu olarak almak ister ve balta ile yılanın kuyruğunu kesip altınların hepsine konmak ister. Yılan da Oduncunun oğlunu zehirleyip öldürür. Aradan uzun bir süre geçer. Oduncu ormana giderek yılan ile konuşur, "Gel yine dost olalım" der. Yılan, "Ben de bu kuyruk acısı, sende de evlat acısı oldukça dost olmamız mümkün değil" der.

İkinci turda Mehr(o)'nun Millet ittifakını destekleyeceğini zannedenlere duyurulur.

…

Xalê İsmet’ten; Şu kadınları bir türlü anlamıyorum.

Evlenince ilk işleri profillerindeki soy isimleri değiştirmek oluyor. Sanırsın terfi alıyorlar.

…

Memleketi yedi Şakirle

Bêkir/

Eller haramda yürekte zikir/

Dillerde yalan, beyinde yok

Akıla fikir/

Yağmur yağıyor derler ha tükür, ha tükür…