Bir Diyarbekir türküsüdür, "Bu iş böyle giderse sonumuz tımarxana.." kendi kendime mırıldanırken yan masada tedavüle henüz yeni çıkmış küfürler eşliğinde, "Ellerim kırılsaydı da.. " şeklinde feveran ve çığlıkları yükseliyor.

Her kafadan bir ses, adeta ülke misali kim kime dumduma tartışmalar..

"Uzaya giderken yol kazası" diye dalga geçenler, Eşini arayıp, akşama ne yemek var, diye soran bir adamın, dönüp ordakilere, "Bu akşam köprüyü, kısmet olursa diğer akşam da yolu yiyeceğim.." dediğinde yükselen kahkahalar.

İçeriye yüzünden gülücükler fışkıran kendinden emin adımlarla orta yaşlı birisi girdi, öteki masadan, "Lan Hüseyin dün bir koli yağı yüklenmiştin hayırdır? " diye bir ses duyulunca herkes o tarafa baktı. Adam hayatını garantiye almış yeni memur edasıyla, "Oğlum siz kahvelerde okey oynarken ben yağ kuyruğundaydım…" diyerek yağ almak için ne zorluklardan geçtiğini böbürlenerek anlattı. Diğer masadan yine laf atıldı, "Oğlum Hüseyin en fazla benden iki ay daha fazla yaşarsın. Sonunda benimkinin önüne gelirsin..! " dediğinde yine gülüşmeler artarak devam etti.

Orta yaşlı birisi de ironi yapıyor, "Oğlum yağ kuyruğu var tamam kabul ama eskiden sadece " VİTA ve EVET yağının dışında yağ yoktu, Allah'a şükür şimdi sayısız yağ çeşitleri var, kuyrukta fazla beklemiyoruz..hala bu hükümeti beğenmiyorsunuz nankörler!.. "

Yurdum insanı sahneye çıkmış, gerektiğinde ders niteliğinde sosyolojik tesbitler, bazen mizahın feriştahı, İroni desen gırla.. Bir de utanmadan Ülke geriye gitti, Eğitim yerlerde.. falan fistan deniliyor..

Gelişme çok büyük ve herkes artık koskoca Ülkeyi yönetecek bir kapasiteye ulaşmış, siyasal, ekonomik, politik, fiziksel, cinsel welhasıl her türlü jehr-u quzılkurtsel birikim had safhada.

Yağ olmasa ölecek değiliz ya.. Ama Eller kırılıyor maalesef, eeee herşeyin bir bedeli olacak tabii.