../Baktım suratı mahkeme duvarı gibi asık ve belliki birşeye çok öfkelenmiş Cemil abimiz..

Cemil, eski sol bir gelenekten geliyor. Sonra işçi sendikalarında aktif görev almış, her meseleye toplumsal ve sınıfsal bakan yıllanmış, antika bir "Sosyalist.. "

Uzun bir süre sınıfsal mücadele sonunda yorgun düşerek köşesine çekilmiş, ardından "Sınıfsal intihar" sonucu kapitalizme kavuşup zengin olmuş ve devasa bir tekstil atölyesi kurarak sermayesini kediden alarak develere yüklemiş yeni yetme bir Burjuva olmuş..

Asık ve kükremiş sel gibi bendini yıkıp geçen halini görünce sordum:

- Üstadım hayırdır?

- Ne hayrı yav? dedi köpürerek..

- Ne oldu? bu halin nedir böyle? dedim..

Sigarasından derin bir nefes çekerek:

- Yahu yetiştirmem gereken yığınla iş dururken İşçilerin yarısından çoğu işe gelmemiş.. Olacak iş mi bu?

- Hepsi birden işe gelmemiş.. Nereye gitmişler? diye sordum.

- Bugün 1 Mayıs ya.. Hepsi alanlardaymış..

Güldüm,

- Daha iyi ya, bak hepsine sınıf bilinci vermişsin.. dediğimde bastı küfürü..

- Beni batıracaklar, dişimle, tırnağımla oluşturduğum sermayeyi bir anda yok edecek bu çapulcular..!

Çapulcu, derken kendisine de bir zamanlar Burjuvazi tarafından "Çapulcu" denildiğini hatırlatınca.. Aynı öfkeyi bana da kustu:

- Sen, Sosyalist Sermaye ile Kapitalist Sermayeyi bir tutan bir doğmatiksin!" diye bağırdı.. Sonra ikimiz de sustuk bir müddet.. Başını kaldırıp yüzüme bakınca :

- Cemil abi sen varya sen.. katışıksız tam bir O.. o.. o.. Oportünistsin! dedim..

Yüzüme ters ters bakarak :

- Sen O.. o... o.. diye kekeleyince ben O..Ç.. diyeceğini sandım.. yemin ederim arkadaş demez yüzüne yumruğu patlatırdım..

- Olur mu Cemil abi? Ben hala sosyalist biriyim Sosyalist küfürle Kapitalist Küfürü bir tutmam…