Uyuyanları uyandırmak için ışık açık kapamak yetmez.

Chp’ye beleş tüyo: bekçi düdüğü dağıtın. Pahalı da değil.

Düşünün, aynı anda çalan binlerce düdük.

Ola ki uyanırlar.

Hiç umudum yok ama…

***

Dip boyası siyah çıkan hatunlara merhamet etmem. Kusura bakmasınlar.

Hele o oksijen rengi, kim bilir kaç astar çekilmiş sarı renkli saçlara siyah kaşlar hiç yakışmıyor.

Profilli de kilitli. İsminin başına offical yazmış. Kendini bir formata bağlamış, kralına gider yapıyor.

Öyle ki, kendinden razı…

Vampire benzeyen hatunlar var, iç çirkinliği yüzüne vuran avratlar, “aman gecenin şu saatinde yazmış” diye, sözde erkek tacizinden şikayet edenler…

Bırakınız yapsınlar, bırakınız etsinler.

Böyle ahmak bir güruhu başka mecrada bulamazsınız.

Mizahı geçelim.

Bacım gibi görüştüklerim var, yazılarını beğendiklerim var, İlmiye Çığ gibi, benden menkul sebeplerle sevdiğim bir annem var.

Güzel kadınlar var, çekinerek sokulduğum…

Ne yapacağız yani? Birbirimize dokunmadan, birbirimizle arkadaş olmaya devam mı edeceğiz?

Bir selamın ne mahsuru var?

Böyle gider mi?

Billahi gitmez.

Üç vakte kalmaz burası da çöker.

***

Netflıx’te izlediğim filmden bir sahne.

Kıymetli bir tablo için müzayede yapılıyor. Fiyatlar absürd olmayan rakamlarla artırılıyor.

Derken salona uzun saçlı, küpeli, dövmeli, herkese aykırı bir genç giriyor ve o ana kadar verilen fiyatı ikiyle çarpıp katılımcılara kapıyı gösteriyor.

Bir ses yükseliyor salondan, “internet çocuğu şovunu yaptı.”

….

Kurtalanlı bir kızım bir yıl boyunca kahrımı çekti. Benden önce otuz yaşlarında, iki çocuklu bir aileye aşçılık yapıyordu.

“Abi” diyor, “sabah akşam eve kargo gelirdi. Yiyecek, giyecek, oyuncak, aklına ne gelirse artık.”

Peki, ne iş yapıyorlarmış?

Sare kızımızın cevabı: “Abi karı koca 15 saat boyunca bilgisayar başından kalkmazdı.”

Bodrumdaki fiyatlara şaşırmayın! Ulaşılmaz olmayı seviyorlar.

Bizim çocuklarımız.

İnternet çocuklarımız.