İbrahim Acar yazdı: Bir “Sürgün” hikayesi

Bu şarkıyı ilk dinlediğimde tüylerim diken diken oldu adeta. Müzik Zülfü Livaneli’ye ait.

Livaneli-Aksu düetiyle dinlemiştim. Livaneli’nin tüm şarkılarında olduğu harika bir müziği var.

Müzik kadar beni çeken bir diğer ayrıntı ise sözleriydi.

Ön yargılı bakışların hedefi aykırı bir insana ait söz yazarını duyduğumda açıkçası çok şaşırdım.

Aysel Gürel!

Ne diyordu; Gökyüzünde yeryüzünde /Gün doğdu mu her gün ilk gün…

Her an son adımdır tek başına/ yalnızlık bir yankıdır

Sanki müzik söze değer katmak için kurgulanmış. Kulağı yormayan arka plan müziği gibi. Kalbe işleyen sözlere dikkat çekmek için kurgulanan müzik.

İçime işleyen sözler şöyle; eminim siz de beğeneceksiniz.

Gökyüzünde yeryüzünde

Gün doğdu mu her gün ilk gün

Her gün aydınlıktır

Yoksa ümit her yer loş karanlıktır

Yar gurbette can yürekte

Bir kafeste ne amansız

Sonsuz ayrılıktır geçmez zaman

Her gece hep aynıdır

Fırtınada ak ayazda

Sürgün her yerde hep yalnızdır

Gül açsa da kuş uçsa da görmez

Dargındır

Her durakta her uykuda

Sürgün her nefeste yalnızdır

Her şafakta her yudumda

Hasret sancıdır

Yol alsa da, ses duysa da

Dağ aşsa da her yan en son

Her an son adımdır tek başına yalnızlık

Bir yankıdır

Önceki ve Sonraki Yazılar
YAZIYA YORUM KAT
UYARI: Küfür, hakaret, rencide edici cümleler veya imalar, inançlara saldırı içeren, imla kuralları ile yazılmamış,
Türkçe karakter kullanılmayan ve büyük harflerle yazılmış yorumlar onaylanmamaktadır.
Arşivi