Diyarbakır kitap fuarının düşündürdükleri üzerine yazı yazmadan şu notu iliştireyim;

Fuar, Kitap ve Yazarlarla ilgili çok şey söylemek istiyorum ama bazen yorumlarda, bazen de özelden hakarete varan tepkiler geliyor.. Lütfen birbirimizin düşüncelerine (göstermelik de olsa ) saygı gösterelim.

…

Geçmiş yıllardan edindiğim tecrübe ve bu yıl görüştüğüm dostların anlatımları sonucunda; Fuarlara okur ilgisinin azaldığını anladım.

Bunun başlıca nedenleri de şunlar:

1- Yayın faaliyetlerinin kültürel olmaktan çıktığı tamamen ticari bir sektöre dönüştüğü,

2- Girdi fiyatlarının artması nedeniyle yayınevlerinin parayı verene kitap bastığı, bu durumun da kaliteli eserlerin ortaya çıkmasını engellediği,

3- Hiç bir yazım tecrübe ve geçmişi bulunmayan "Yazarlar” ın parayı vererek standlarda yazar sıfatı ile okurlara sunulması,

4- Fuarlarda, alanında hiç bir uzmanlığı olmayanların söyleşi ve etkinlikler esnasında ortaya koydukları performans, okurda, güvensizlik oluşturduğu,

5- Küçücük standlara sayıları 20-30'u bulan "yazarların" konu mankeni gibi oturtulması (Bazı yazarlar yer olmadığı için ayakta kitaplarını imzaladıkları) bu durum yazarı okurun gözünde sıradanlaştırdığı, önemsizleştirdiği.

Fuarda gezen bir dostum bana, "Ağabey, burada Okur ile yazarın buluştuğu falan yok. Yazarların buluştuğu bir mekan. Burada okurdan fazla yazar var" dediğini özellikle belirtmek isterim.

Sevgilerimle.

***

İkinci baskısı yapılan, 12 Eylül Diyarbakır Cezaevi Anıları Cehennem Kahkahaları kitabım elime ulaştı. Bizimki de gariban tesellisi…

İmzalı isteyip Kitabı bekleyen dostlara duyurulur.