Doğa kendisini o kadar uzun zaman yaşatabilmiş ve kendinde yaşanması gereken her şeyi yaşatabilmiş insanın nutku tutuluyor dense doğru ama insanoğlu da hep onu anlamaya çalışmış ki doğaya karşı mahcup duruma düşmesin

Doğanın yaşadığı doğal afetlerde bile kendine ait bir teraziyi işletmiş ve bu terazide kendi dengesini koruyabilmiştir bu korunmayı kendinden bedeller vererek kendi içindeki hazırlıkla tamamlayabilmiştir

Doğa bağrında dağları barındırabilmiş, denizleri bir yerlere yerleştirmiş, ova ve bayırlara farklı yerler ayırıp herkesten görevler istemiştir, bu isteklerin de takipçisi olmuştur.

Bir uyum içinde süregitmesi gereken bir yaşam akıcılığını hem yaşama hem de insanoğluna dayatmıştır

İnsanlarla olan ilişkisinde asla cimrilik safhasında tutmamış ve insanların bu mertlikten bu renklilikten faydalanmasını istemiştir, doğayla uyumlu yaşayanların da hak ettikleri haklı bir nam vardır ki oda renkli bir kişilik veya renkli bir insan tabirini ismine eklenti yaparlar

Buda onların verimlilik mevsiminde yaşamasına, kendilerine ve çevrelerine yetmesine sebep olmuştur

Doğada çiçeklerin yetişmesinin yanı sıra ağaçların ve madenin de oluştuğunu bilgi dâhilindeki veri insanların da bundan etkilenip yeni gördükleri şeyleri doğru yorumlamaları ve bu yorumlarında doğaya ve yaşama yardımcı öğelere yönelmeleri beklenir

Bu bir beklenti ve yaşam örgüsüdür ki örgüden ayrı düşenlerin tablosuna şu an değinmek istemem

Bazı insanları doğal ortamda gördüğümde ve onların doğayla uyumlarını gördüğümde o insanın oradaki bir çiçekten farksız olduğunu defalarca şiirime taşıyıp o tabloyu ölümsüzleştirmek istiyorum

Kendimi o insanın yerine koymak istediğim binlerce aha paralel derin nefesler çekiyorum

Bunu başaran insanlar ve insanlık uzun süre doğayla didişmesinin efsanelerine konu olan yaşamı sürdürmüşler ve tadı da hep farklı olmuştur

Ama ne zaman insanalar birbirleriyle uğraşmaya başlamış ve insanlar tahakkümcü hırsa büründü işte işler o zaman karışıyor

Ama entelektüel çevrenin ve bilginin peşinde olduğu kişilik ve insanların doğasına uyumlu olan kesim renkli kişi ve kesimdir ki insanların tek renkli, tek düşünceli olmasını beklemek yaşamı daraltır, anlamsızlaştırır ve tek düze yaşama haps eder.

Oysa esas zenginlik doğadaki yaşamda sır olarak saklı ve eldeki verileri daha fazla bilgi edinmek ve bütünleşmek için harcamak gerekir ki yaşam daralmasın, vasatlaşmasın ve paylaşmayı asla kaybetmesin

Paylaşılan her şeyin yine yaşama farklı bir güç olarak geri döndüğünü unutmamak gerekir

Hayatın başlangıcındaki heyecanı; hayatın sonlanması için kullanmamak gerektiğini dara düştüğümüzde ve doğadan beklentilerimize tefekkür olduğumuzda daha iyi anlamış oluruz.

Bunun için birazcık daha çaba sarf etmek gerekiyor veya birazcık daha canlı bir insanın doğaya yaraşan farklı bir canlı kalabilmek için üretkenliğimize devam etmemizde fayda vardır

Bu sırrı çözmek zor bir şey değildir rengârenk, cıvıl cıvıl doğadaki her canlının renginin bilincine varıp birlikte yaşamayı, birlikte korunmayı öğrendiğimizde yaşamın beklentisine cevap olmuş oluruz.