O kadar dikkat çekici ve bulunduğu yerin hakkını veren bir parlaklığa sahiptiler onları bir başkasının kıskanmasına gerek yoktu

Kendini var etmesini bilenlerin haklı gurur ve mücadelesiydi, emeği olan herkes bilsin ki ürettiği emekte mutlaka yaşayacak ve verilen emeğin hakkı bir gün mutlaka verilecektir veya hakkı mutlaka hak sahibine geri verilecektir

Yaşam bir dengeydi ve her kes kendi yerinde bir terazinin diğer gözeneğini oluşturuyordu, birinin hafif olması veya birinin kendini yavana vurması terazinin dengesini bozuyordu

Bir tanesi bile kaybolsa kesinlikler bütün ekonun dengesinde onarılmaz tahribatlar oluşuyordu ve bu tahribatı bir vücudun bir yerindeki ağrının tüm vücutta hissedilmesi gibi

Bu yıldızların oluşturduğu doğal dengeyle ilgili bizim varsayımsal yaklaşımımız, vücut için söylediğimiz yaşadığımız bir gerçekliğimiz

Bin yılların gezgin davranışlarından sonra toprağa yerleşerek oluşturdukları kültürün insan yaşantısındaki önemini burada tartışacak değilim ama insan kültürüyle anlam kazanır

Toplumda herkesin kendi görevi sorumlulukları vardır ve bulunduğu yerden kendi görevini ifa ederken aslında toplumun sağlıklı bir şekilde yaşamasına katkısını sağlamaktadır

Büyüklerin küçükleri eğitirken sarf ettikleri enerjiler usta çırak işlemleriyle aslında en kalıcı eğitimi davranış değişikliği yaptırarak gerçekleştirdiklerini kedileri için gelecek olarak görürlerdi

Toprağa yatırımları ve toprağa bağımlılıklarını üreterek cennete gideceklerini yani rahat yaşama ulaşacaklarını biliyorlardı aile içindeki ekoyu toplumsal ekoya dönüştürerek ailenin devamlılığı için vazgeçilmez bir örgü olduğunu düşündüler

Toplumsal yaşamın devamlılığı için gerekli enerjinin topraktan geleceğini düşünerek toprak üzerinden tüm doğayla uyumu vazgeçilmez kabul ettiler

Aile içinde büyüğe saygını aslında sarf edilen emeğe saygı olduğunu hiçbir zaman unutmadılar ki buda bir sonraki jenerasyon için rol model olarak görüldü

Yine aile içinde gençlerin veya çocukların korunmasındaki sırrı geleceklerinin bu kendilerinden sonra gelen jenerasyonun sağlıklı yetişmesi onların türünün devamındaki sırrı biliyorlardı

Çocukların kendi aralarındaki uyumu vazgeçilmez bir davranış olarak gördüler ki binyıllar emeği olan toplumsal hukuk veya evrensel hukuku da kaybetmemenin yaşamın bilinçli öngörüsüydü

Büyüklerin küçükleri koruması küçüklerin büyüyüp daha büyükler yani yaşlıları korurken kendi den sonraki nesli koruması hayati önemde görmeleri onların daha hassa ilişkiler yaratmasına sebep oldu

Küçüklerin büyüklere şükran duyguları içinde aynı evin içinde olmalarına karşın bayramlarda büyüklerin ellerini öpmeleri insanlığın kültürünü yaratırken aslında çok önemli ayrıntıyı hassas düzeyde devreye koyduklarını biliyorlardı

Yukarıda ayrıntılandırdığım davranışlar ve oluşan kültür bir örgünün örülen ilmekleri gibi hep birlikte yaşamı oluşturmaktadır, birinin eksikliği yaşamada veya örgüde bir gedik oluşmasına sebep olurdu

Her biri bir taş misali beraber oluşturdukları ev bizim dünyamız veya evrenizi oluşturmaktadır biz bayramda büyüklerimizin elini öpmezsek bir yıldız, komşumuza ihtiyacı varken yardım etmezsek bir başka yıldızı kaybetmiş oluruz, bu denge bütün kazanımlar için geçerli

Evren ve toplum dengesi için hayat olan yıldızların kaçını elimizde tuttuğumuz ve kaçını kaybettiğimiz konusunda herkesin ancak kendisi yorumlayacağı bir yüzleşme hareketi olduğunu söylüyorum buyurun yüzleşmeye.