Zelzeleyle büyüyen

damdan çorbaya toprak dökülüyor

bir ana çırpınıyor, bir kolunda bebek

bir elinde yerde panikleyen çocuk

lice’de zelzele var

damlar düşmüş, bebeler nefessiz

analar sessiz, çığlıklar mesafesiz

hala yaşıyor olsada

duyduğunu unutmadı

asıl deprem sonrası

acımasız ayrımcılıktı

zelzeleyle büyüyen

o çocuğu inciten

işte bu yüzden

marmara zelzelesinde ilk koşanlardandı

duydu,  o tanıdık çığlığı

hissetti, bir daha dayanışmayı yaşadı,

bir daha ayrımcılığı

yardımlardan alıkonmayı

dayanışma düşmanlığını

karakol misafirliğini

ve tanıdı zelzeleyi fırsata çevirenleri

onlar gitti, çeketleri kaldı

sürdü, zelzele aymazlığı

sürdü, rant hayranlığı

sürdü, dayanışma düşmanlığı

aynıcılar ve ayrımcılar

aynı mevkideydiler

ve şimdi uygarlığın beşiği

verimli hilal sallanıyor

çığlıklar derin, zelzele hayin

aynıcılar zalim, artçılar arasında

coğrafya’da ölümün

soğukluğudur hissedilen

resmî bültenlerde

yardımlar adliyelik

anadil inkarlık

ama dayanışma

fırtınaya karşı yürüyor inadına

asilik huyudur

aynıcıları huylandıran

ve zelzeleyle

büyüyen o çocuğu

dayanışmaya bileyen