Göğe doğru umarsız yükselen Gaza Kuç/ Kuç Dağı, sağ tarafında meşe ağaçları ile yeşillenmiş küçük bir orman Teye Hesi Murad…

Göğsü gerdan gibi dağ keçileri geyikler bu ormanda yaşar.

Gece yırtıcı hayvanlardan korunmak için kendine mekân edindiği yerde Xelef; az aşağısında arıların yaşlı ağaç kovuklarında bal yapmak için hummalı bir çalışama içindeler. Oradan bakınca karşıda Rîz köyü, adeta bir yeşil deniz gibi dalgalanır karşıda.

Aşağılara indiğinizde Sarım çayı akar. Gol Çitax Gaza Kuç arasında kalmış iki tarafa dalları bölünmüş duran Kırmızı Dut Ağacı.

Yaşını bilen yok!

Yaşı 80’e dayanmış Bahri amcaya “Bu ağaç kaç  yaşında?’ diye soruyorum; ben onu bildim bileli buradadır, hiç değişmedi” diyor.

Tahminlere göre, en azından sekiz genç kuşak eskitmiş.  Yani bu ağacın yaşı en az  200’ün üstünde.

8 kuşağı kendi kırmızı dutu ile doyurmuş. Çocuklar onun dutu ile keyiflenmiş, çocuklar arkadaşlarına hava atmak için onun renkli dutu ile kendilerini rengârenk ederler.

Kimi çocuk onun dutu kan kırmızı olduğu için arkadaşlarını ‘bak elimi kestim, ak kafam kırıldı, kan geldi” deyip kandırmış.

Kimi zaman bak canavar oldum deyip arkadaşlarını korkutup Gol Çitaxa atlarlar, suda dut rengi çözülünce arkadaşları derin nefes alırlardı.

Tuyera Suri’nin dutu ilaç yerine kullanılır ağustos ayı içinde  (tebax hastalığına) yakalanan büyük baş hayvanlara ineklere bu ağacın  dut suyunu içerirlerdi. Onunla mutlu olan onunla sevinen onunla neşe alan sekiz koca kuşak insan.

Ortalama üç insan yaşı kadar ömür yapan bu ağaç bir gün ‘paran yok dutumu vermem’ demedi.

Sen zengin o fakir ayrımını yapmadı. Dalların her tarafa açtı insanlar onun dutunu yedi.

Hem yerden insanlar dallarına uzandı. Hem de dallarına çıktı insanlar, yedikçe yedi.

Her yaştan insan onun meyvesinden nasiplendi. Susuz bakımsız en az 200 yıl insanlar nasiplendi Tuyera Suri’den.

Okumasını bilene kitabesi kendi içinde

Paranın para etmediği tek yer karşılıksız minnetsiz üreten tek varlık doğadır.

Doğa Sarım havzasıdır.