Qiliban Roboskî'de hamuru acı ile yoğrulmamış hikaye yoktur bilesiniz...

Bir dağ sırtında bombalarla bedenimi parçaladılar. Kimimiz yanarak can verdi kimimiz donarak!

Beşbin ikiyüz otuz üç numaralı kanuna göre "terörle mücadeleden doğan zarar”dan sayıldık... Ölümün eski hüznünü kaybettiği asırda öldük, istatistik olarak geçtik "resmi" kayıtlara. (Roboski mektupları)

…

En çok da, “insan en şerefli varlıktır” sözüne gülüyorum. Böyle olmadığını gösteren ne çok rezalet var oysa. Kadına şiddetten tutun çocuk tecavüzlerine, oradan kelle kesen ışid’e kadar uzanın! Saddam, Hitler, Reyna katili, Ankara garı canisi ve hatta karın deşen Jack da “şerefli insan”mış...

Şerefli insanın beni ziyadesiyle sarsan üç şerefli marifeti:

1. Hayvan cinayetlerini ibretle izliyorum. Konuşabilseler, o köpekler şerefli insanı kim bilir nasıl tanımlardı.
2. Orman yakanlar. Bunların mümkünse asılmasını istiyorum. Ne zaman Mersin’den Antalya’ya uzanan muhteşem sahil yolundan geçsem, gene şerefli bir insan tarafından yakılan mavi çamların kurumuş iskeletlerine bakıp lanet okuyorum.
3. Tarihi eserleri “put” diye yağmalayan şerefli insanı, bereket tanrısı Kibele’nin kucağına oturtmak istiyorum. Afganistan’ın Bamiyan kentindeki iki devasa Buda heykelini bombalayan taliban mensupları da şerefli insan olarak alkışlanmıştı.

Son olarak Putin’in Ukrayna işgali. Buna sevinen şerefli insanlar da var maalesef.

…

Asgari ücrette en çok şu 6 lira 80 kuruş kısmına takıldım. Terazilerde gram olurdu eskiden; beşlik, onluk.

İşçiyi gramla tartıyorlar. Yetmişi yüz yapsa ne değişecek? Alay ediyorlar.

Hangi vekil, bakan, danışman, sendikacı sonu kuruşla biten maaş alıyor?

Bakarsın bir jest yapar, kuruş lira oluverir.

İyi sükse olur.