Gel bu gün hanemize yeni bulunmuş çizgilerin toplamını yazalım ve yerin altından çıkarılan madenleri istemli yaşayalım ve aksini de görelim, siz karşıya önem verirseniz karşıda size önem verir ama ve galiba kötü zamanların kötü anı kendini yaşatmak istiyor lakin siz bildiğinizden şaşmayın.

Hani sonsuzluktan gelip sonsuzluğa giden yolcu misali kendimize bir yolda ilerleyelim, önümüze çıkan her şeyden olumlu sonuç çıkaralım.

Bu bizi yorsa bile bir an bile vazgeçmeyi aklımızdan geçirmeyelim.

Hep alışıla gelmiş çizgiler bu gün işlevsiz kalsın ve kendi hanesinde kalsın ki ben elde ettiğim artıları meydana sürebileyim.

Pazarda, bir yerim, yemekte benimde tuzum bulunsun.

Kendi vücudumda, kendi dünyamda kendi şiirimin satırları arasında yarışmaya girmeyeyim, lakin bir dünya olarak yaratacağım roman bölümlerinde yeterlilik ve gelişme için yarışa katlanabilirim sanırım.

Bu hafiften stres demek ve oda beni yarışa sokar bilirim.

Herkes yaşadıysa bir de artılarım bu gün yaşama şansı bulsun ki insan yaşantısından neleri kaybettiği veya neleri kazandırdığını herkesle birlikte dünya coğrafyası ve doğası da görsün.

Sakın ha mütevazi sınırları zorlama derim kendi kişiliğime ve bu bir terbiye benim için.

Herkesin gördüğünde pazarlığa girişemem ama bana ait olan ve yeni bilincime giz olarak giren bir anı pozitiflik ile pazarlığa girmek isterim

Bakarsın yer yüzeyi bir anda tılsım gibi bahara tutulur mevsim ne olur ise olsun.

Hiç bu kadar çalkantı yaşamayan yüreklere; örnek olabilecek bir tane misal bırakalım ki o da kendinden parçalar görsün ve aynı istikrarda yer yüzeyinde başka umudu kaybolmayanların olduğunu bilsin.

Belki el ele tutuşup halayın sonsuz ucunu dünya etrafında döndeririz.

Her yeni görüşlerde kendine ait bir dünyanın kendini sana dayatması mutlu bir yol çeken gözlere dönüşsün.

Gözler rengarenk gökkuşağını içinde taşısa ne olur ki?

Birlikte yaşam neymiş duygusunu yaşayamayan veya kurgusunu kuramayanların gözlerini işgal eden bir görüntü oluşsun.

O görüntüde senin de emeğin bulunsun.

Ayrı dünyalarda olsak bile aynı şeyi düşünüp konsantrasyonumuzla birleşen sinerjimiz istenilen gizi, mutluluğu, iksiri getirecektir.

İnsanoğlunun beyninde o kadar tahlil edilmeyen cevher var ki belki birini tesadüfen biz buluruz.

Belki yeniden süslenir gecelerin tenha anları ve kâbustan uzak rüyalarında, zaman; bahara endekslenmiş haliyle kendini dikte etsin istikrarlı yaşama dönüsün.

Ayın gülüşüne bende baştan çıkmış haliyle bakar oda aşifte olup usulca kucağıma sokulsun.

Bende bütün ayrımların üstesinden gelerek mahir ellerden çıkmış bir ölçü edasıyla kendimi yeni yaşamın yeni mevsimlerine teslim edeyim.

Birlikte olmanın mutluluğunu önce ben yaşayayım sonra yaşatayım.

Belki yürek burkan tablolar yeni jenerasyon için ağır olabilir ama bunlardan ders çıkarıp üniversitelerde rehberliğe izi silinmeyecek bir hatıra bırakalım.

Çalışmanın derinliği kalıcılığı vazgeçilmez kılar.

Her ağır gelen tablodan çıkarılacak ders çok ve bol malzeme bırakır geride, tarihin iz bırakan tortuları arsında senin el atmanı bekler.

Bu kadar yakınken vazgeçmek olmaz ve bu gün tam zamanı.

Tezlerde yaşatalım anılacak konuları ve asırların devri kitabelerinde yer edindirelim ki gelecek kuşaklar yaşamı sıfırdan döndermeyip eldeki bilgilerle toplumun panoramasını çıkarabilsin.

Eldekileri doğru değerlendirmek size artı mesafe kazandırır bunu atalara yad etmek gerek.

Kendisiyle barışık ve çevresine pozitif enerji saçanlar yaşamı kaldığı yerden yaşama avantajını kullandıklarında eldeki nelerin nasıl şekilleneceğine dair verilerin görüntüdeki resmi olur.

İleriye dönükte bir görüntü çıkarır mahir eller iyi resim çıkarır ortaya.

Yaşam her zaman insanın istediği gibi gitmeye bilir ama bizim bundaki rolümüzü unutmamak gerekir ki yönelimlerimiz ölçülü olsun.

Hem kendimize karşı hem karşıdakiler karşı.

Kendin tek yaşamadığın bir dünyada yaşamı hor kullanamazsın ve bir dağın başında ıssız bir ormanda dahi olsan yinede bir yer yüzeyindesin ve başka coğrafyada yaşayan insanları olumsuz etkilememen için hor davranmaman lazım dünyaya ve ilişkilere.

Her şey birbiriyle örülmüş bir duvar gibi, bir ağ gibi birbirlerini etkiler.

Eğer ölçüsüz saldırırsan kendince; başka bir dünyada yer ayarlasan iyi olur bu günkü koşullar yarın olmayabilir ve o zaman ortalıkta yaşarsın üryanlar gibi her kusurun ortalıkta insanların görmesi içi bağıracaktır ben buradayım diye.

Seni örtecek olan ellerin yetmez, yüzün kapatsan başka yerlerin açıkta kalır orayı kapatsan yüzün açıkta kalır.

Oysa bu gün pozitif davranıp yaşamdaki sertliklere yumuşatıcı şartlar ayarlayıp yaşamı daha kolay hale getirebiliriz.

Biz beraber olmanın ne kadar mucizevi bir yaklaşım olduğunu belki görürüz.

Kendi doğrusunda ısrar eden sertliler.

Belki de bu sefer yanılan sizsiniz ha ne dersiniz?