A.Vahap Kaya Yadı: İnsana Dair

İşte burada kullanılan bir deyim daha var ki derler “ can çıkar huy çıkmaz ”kişi bencil ise kendini eğitmediği için, kendini sosyalleştirip paylaşımcı olmadığı için ilkel kalıyor, bencil kalıyor burnu havada oluyor, ya da kişiler onların kişiliğini okuyabilir diye gözleri hep yerde ve fettan kaçamak bakışları oluyor.

Zaten benim haz etmediğim iki tip insan var ki; bunları kendi haline bırakırım; bir burnu havada olanlar, iki gözleri yerde olup fettan bakışlarla etrafı kolaçan edenler.

Gelin bir kez de kişiliğinizdeki o İd ile hareket etmeyin, gelin bir kez de canınız yanmasına karşılık empati kurarak kendi çıkarınızı veya üstünlük kokan bakışınızı ikinci planda tutalım ki bir benim dediğim oldu bir de karşının dediği olsun terazisi işlensin.

Aksi bir tek senin dediğin geçerli olacak ise; ben niye kendi kafamı çalıştırayım, ben niye çalışayım, ben niye seninle depremde, selde, savaşlarda davranayım ki bu da senin yaşama imkanını ortadan kaldırır.

Eğer yolda giden bir arabanın yanlışına rağmen siz uygun uyaranlarla davranır ve o tarz uyarırsanız; inanın siz osunuz, ama siz yanlışa yanlışla cevap verirseniz, küfrederseniz; zaten siz osunuz ve kendi ilkel egonuzu konuşturmuş olursunuz.

Ne olacak “ilkel insan” lafını hak etmiş olursunuz, vahşi olursunuz, ben bu tarz davranışlara hayvan demiyorum çünkü hayvanların kendi aralarında kural ve kaideleri vardır.

Birinde bir değişikliği yaşama koyun ve o değişikliğin yaşama şansını tanıyalım, bir tek senin dediğin olmasın, bir tek senin istediğin gerçekleşmesin, bir tek sen toplumda varmışsın gibi davranma.

İşte o zaman terazinin iki tarafı dolu olmuş olur ve baskın taraf diğer tarafın eşitliğini görmüş olur, bir süre sonra o eşitliğe alışmış olur.

Ben kendime ev yapmışım, sende gelmişsin benim yan tarafımda kendine ev yapmışsan; sen benim evimi yıkmıyorsun, benim yaşama hakkımı elimden almıyorsun, sen benim komşum ve yaşamımı zenginleştirmiş olursun.

Böyle olunca da birlikte yaşam hukuku dediğimiz talebe karşılık; insani cevap veya insani yorum yapmış olursun, aksi yorum ve davranışların tümü o an itibarıyla, o örnek itibarıyla insanlığınızı yani sosyal yapınızı bırakıp bencilliğe girmiş olursunuz.

Yani vahşi olmuşsunuz vahşi.

Burada yaygın olarak, insanlığın beklentisi ve gelece miras bırakılması gereken davranış; karşının dikkate alınması ve ona göre hukuk normu geliştirilmesidir.

Amalarla, fakatlarla ve karşının haklarını görmezden gelinen, yok sayan hangi davranış olur ise olsun bencildir, yanlıştır ve insanlık hanesine olumlu bir şey kazandırmaz.

Gelin şu lafı hak etmeyin “ hamurunda ne var ise odur” u değiştirin veya bu laf sizin kalıbınız olmasın.

Ve insan kalmada ısrar edin, zayıfın hakkını yok saymayıp koruyun.

Yani insan olun insan. Bitti