Bazı olaylar vardır; tarihin akışını değiştirir, bazı olaylar vardır ki; sizin için yaşamı vazgeçilmez kılar ve siz o vazgeçilmezin peşinden sürüklenirsiniz.

Sizdeki cevheri dışarı verir dışarıdan aynı düzeyde malzeme alırsınız artık siz ozmos yapıyorsunuz yani alıp veriyorsunuz, canlılığınızı koruyorsunuz

Diyar, diyar gezersiniz, bir derenin geçerken beslediği topraklar gibi ve seyrül sefada çevresinden beslenen debi gibi kıtalara yolculuk bir hiç görünür, beslenir ve beslersiniz.

Geziniz dünya ayaklarınızın altında, hadislerde anlatıldığı gibi dünya müminin bir adımlık yoludur diye işte beslendiğiniz dere yatağı da sizi dünyada gezdirir bir adımlık yolda artık

İşleyen değirmen gibi ihtiyaçlara cevap verirsiniz, çalışan demir gibi pas tutmazsınız, yürüyen tarih döngüsü içerisinde sürekli size ayrılan bir yerin olduğunu görürsünüz

Olayların büyüklüğü ve vahameti size sıradan gelse dahi; olaylar büyük olaylar, insan tasavvurunun üstündedir, devler zamanların görünmeyen figürleri sizi her gün ziyaret eder ve sofranıza konukturlar, gökyüzünden yıldızların derya oluşturup galaksilerle haşir neşir oluşunuz gibi

Burada esas terazi insan kalmasını bilmek, her gün insan kalmakta ısrar etmesini bilmek ve her atılan adımın insan yaşamını daha rahat ve doğalda tutmaya dönük olması gerek.

O zaman bakacaksınız ki dünyayı yeniden inşa etmek çok kolay çocuk misali, dünyanın bütün yerleşim yerlerini yeniden yaratmak mümkün mütevazı özgüven ile doğal şartları değiştirmeden doğal terazi ve yaşamın çeşitliliği hayvanlar âlemi de elinize malzeme sunar.

Bu gün yaşanılan olaylardan ders çıkarıp yarına daha berrak bakma imkânımız varken; takılmış plak gibi hep aynı döngüden tekrarlama;

İnsanlığı, toplumu hep geride tutar ve yaşamı vasatlaştırır, gelişecek yeni yaşamların üretimine, gelişmesine ve kendilerini ifadesine ket vurmuş oluruz

Yaşam yapaylaşır ve siz artık kumanda vazifesine bürünürsünüz, bir de bakmışsınız ki siz artık insanların normal reflekslerini vermiyor ve topluluktan ayrıksınız,

Topluluktan ayrılan yalnızlaşır ve yalnız olmanın kendine has karakteristik yapısı var bu yalnızlık kişiyi insan davranışlarından uzaklaştırdığı için; kişi insan olmaktan çıkar.

Sizin kendinize, davranışınıza hep bir gerekçeniz vardır ve mutlak haklısınız ama empati duygusundan uzak

Önceleri küçük küçük başlayan ayrılma belirtileri davranışlar, bir süre sonra daha da katmerleşerek yaşanır ve artık geri dönülmez bir çizgi kin duyma sürecinde kurbanlar hep bulunur.

Sizin yaptığınız her davranışınızın gerekçesi hazır olduğunda ve yanlış dahi olsa davranışınızın hesabını vermediğiniz zaman; ikinci davranışa davetiye çıkmış olur ve kesinlikle ikinci davranış devreye girer. (Devam Edecek)