Her seferin de sükûnet rüzgârı üzerine estiriyorum

Bütün depremlerin esintisindeki kötü psikoloji

Ellerimde ne var ise silip süpüren selin tortusunda

Şahlanmış sokakları nehirlere çevirmiş halkın öfkesinde

Huzuru ektiğim bütün saksıları bahçene taşıyorum

Nice kültürler ve nice emeklerin oluşturduğu renklilik

Sahneye sürülmüş bütün düşüncelerin filozofları el pençe

Hayata yön veren ilk üniversitelerin oluşturduğu devrimle birlikte

Her biri bir göze dönüşen güllerin yıldızlaştığını

Gökyüzünün bahçene teşrif ettiği denklemde oluşan aydınlık cümbüşü

Her birinde bir medeniyet ile dipdiri ve capcanlı

Kendi kokularında gözlerini saklar çevreye mukayyet olsun diye

Sen göklerden aşağıya yağdığında fark ettim

Gökyüzü yetmiyordu senin heyecanına evreni katıyorsun

Yeri kaç sefer elediğini söylemek istemem emeğine saygısızlık

Sen ne ürettiysen şiirim o kadarına daha talip ve yol arkadaşın.