Bu gün kendime bir rehber tuttuğumu sanmıştım, meğer üstü kayalarla örttüğüm derinliklerde sesi bile duyulmasın diye sakladığım yönüm ortaya çıktı

Sürekli yapacak bir şeyler arayan, hiçbir kaba sığmayan ve kendince efsaneler isteyen, efsanelerine hikâye uyduran, uydurduğunu yazan bir yön

O hiç bir yere sığmaz yönüm hep varmışta ben onu görmekten korkmuşum, saklamışım, çevre ne der diye örtükçe üstünü daha da örtmüşüm

Kendimi en kötüsüne hazırlarken birde ne göreyim insanın insan olsının ötesine gitmek isteyişi ortaya çıkıyor, insanlığın en geniş haline bürünmek neyse o

Mesela kavga etmekten insanlaşmayla başlayan çekimserliği ya sabır diye ben de bir daha çekinmişim

Hani yüreğine yakışanı yaparsın ya işte tam da öyle bir mesele, hiçbir yere sığmayan bu gümbürtü sinemin duvarlarını deldi delecek, adrenalini nereye koyacağını bilmediği için oda beynime yüklenecek

Siz kendinize güvenmeyin sinemim çeperini döven tam tam sesleri, öyle bir sır edinmişim ki ben bile bu güne kadar bu sırı nasıl içimde taşımışım hayret

Bir göz alışıma şiir yazıp tanrıya havale etmeyi, öyle bir tılsım ki yeni yaratılışların şafağı gibi coşkuya kapılmışım değmeyin gitsin

Sizin bana söyleyecekleriniz var ise şimdi söyleyin aksi ömür boyu susun ve susmanızı da bana minnet borcu yazmayın

Kendi borcumu, kendi alacağımı kendim her günkü muhasebemle öğrenmişim aracıya gerek yok, her gün kendimi elekten geçiriyor eksilerimi ayıklıyorum

Şimdi öyle bir an ki kendime neyin kar neyin zarar getireceğini düşünmeden kendimce konuşuyorum, zaten değişirsem kendim olmaktan çıkmaz mıyım?

Kendimi nerelere bırakayım ki kendimi görmeden sizin istediğiniz gibi konuşayım, ama ben hep benleyim ve sosyal yapım ile benliğimi ayıramıyorum

Eğer ben değişirsem anneme kim beni onun oğlu olduğunu anlatacak ve hangi dil onun harcadığı emeğe karşılık verecek o bana Zêro diyordu, Roditiye diyordu ama o eliyle renklendirdiği, hamuruna tılsımını kattığı çocuk tılsımına cevap vermezse hangi bilinç benim onun çocuğu olduğuna inandırır

Yine de ben sana söylemek isterim emeğin sahibi emeğine sahip çıkar, ben artık kaç katman yerin altında olan, dışarı fırlamayı beceren fideyi kimseye kaptırmam, hele saklanacak yüreksizlere hiçbir zaman onlar yerin altına gizlenmiş, batmakta olan gemiden ilk kaçan fareler gibi fırsat kollasınlar ama nafile

Bence yalnız bıraktım diye yerin derinlikleri üzülsün ben artık içimdekini yüzümde yaşamaya karar verdim duyan duymayanlara söylesin

Artık göze aldığım kadarını yaşayacağıma dair sinemde saklı davulcuya ve anneme de söz verdim sözüm söz ve geri dönüş yok artık

Sadelik ve doğruluk dururken kim ne derin canı cehenneme

İçimdeki çocuk; sen dışarı çıkmaya karar verdiysen sakın bir daha saklanayım deme, sen ki kendini nelere feda edeceğini bile bile yeryüzünden gökyüzüne bir çınar gibi duygu dallarını uzattın

İçime sinmeyecekmiş gibi görünen çocukça görünen davranışların toplamını şimdi bir arada yaşamaya başladım, meğer ömür boyu tane tane veya ayrı ayrı yerlerde yaşamışımda farkında değilmişim

İçimde hep var olanı parça parça yaşayınca tatmin olamamışım şimdi sözüm söz ve hepsi bir arada yaşamam ne gerektiriyorsa onu bana yaz diye aday oldum dünyayı bir günde inşa etmeye ve bir günde yıkmaya ama insan ve canlıların canını acıtmadan

Aslında hep bu yönümü izlemişim veya bu yönlerimi ortaya dökerken sanki bir başkasının yönleriymiş gibi dışarıdan izledim sahipsiz bırakarak

Bilirim; bana emanet bir tebessümde saklı bir buse duygu kadar baştan çıkarıcı ve cezp edici ve ben peşinden sürükleneceğim hangi diyarın hangi bucağında duracağım ise zaman düşünsün ben değil

Artık kişiliğim sonsuzluğa sözleşmiş bir birliktelik, kendince bir beraberlik yarattı (sosyal yapı ve benlik) yaşayacak ama hep beraber ve kendince

Bazen serseri, bazen vurdumduymaz, hiçbir şeyi ciddiye almayan, hala annesinin masallarına ihtiyaç duyan ve savaşlar nedir bilmeyen deli bir çocuk ama Allah’ın her günü aydınlığa âşık olmayı beceren bir çocuk

Ne gölgeler varsa içindeki sırlarıyla benden uzak dursun ben güneşi tercih ediyorum ve Allah’ın her günü aydınlığıyla banyo yapacağım, her gün aydınlık eleğinden elenip yaşama saf ve temiz başlayacağım

İniş çıkışlar cüssesi büyüklere kalsın ben kendimce bir bakışla gülmeyi elde ettim gerisi kim neyi alıyorsa onu yaşasın

Ben içimde kin ve kederi tutmamayı, ne olursa olsun yaşama devam etmeyi, ah ve keşkeleri dillendirmemeyi ve onlara malzeme vermemeyi tercih ettim

Kendini ağırdan satan cücelerin hâkim olduğu yaşam

Ben buradayım ve yaşıyorum haberin olsun, müjdem olsun kendimce yaşama bir armağanda benden olsun aynı kategoride yaşamaya ant içmiş fedakârlara, yaşam rahat ve özgürce olsun, renkleri bol olsun istemiştim, çocukça yaşayanlar sizlerde gördüklerim aynen öyle haberiniz olsun

Bir şeyi bitirip bir şeye başlamıyorum, sadece çok ciddi görünmekten, ciddi görünüyor olmaktan vazgeçiyorum, sen benim açtığım pencereden içeri girersen bil ki artık sende sen olmaya başladın

Çünkü çocukça yaşam esas olan, doğal olan ve katıksız insan doğasını yansıtan bir yaşam.