Lakin ben kendimi ne böyle bir kaybedişe hazırlamışım, nede kendimi bir liderlik edasıyla meydanlarda savaşçıları savaşa hazırlayan Jeanne d’Arc azizesi olmaya adamışım

Bir gün kapım çalındığında kendimce bir şeyler söyleyip ortamı idare etmeye aday bir aydın düşüncesi bu günün ihtiyaçlarına denk değil artık

İşte olan oldu ve ilk günün sarhoşluğunda kaybedişleri yaşadık, bir sonraki sahnenin bilinmezliklerinde ilerliyoruz

Herkes kendine yakışanı yapıyordu ya bir de kendine yakışmayanı yapanlara da yarıca ciğerime işlenen nakış gibi kendini gösterir

Doğal gelişen davranışların cehaleti belki çekilirdir ama paranoya kendince bir eminlik içinde ilerler ve bir lanet gibi çökerdi insanın görüntüsüne

Yüreğim bu kadar kıyaslamalara ne kadar dayanabilir bilemem ama kendimi daha zor şartlara hazırlamışım artık sen nesin ki diyesim geliyor bazen

Ben umuduma seni işlemişim ya sen ne renkteysen sevdam da o renkte her türlü yanlışa dur demek için kendinden emin, her türlü yanlışta yanlışa kaybettiren irade bu gün yine asil duruşunla yüreğimdeki umudu canlı tut

Sen benim umudumsun, sen beni bana getiren sözün tılsımındasın ve bu gün rüsva etme, rüsva edersen kaybolurum ha bir daha bulamazsın ve yalnız kalırsın dünyada

Dün yanlışa yanlış dediysem bu günde yanlış diyeceğimden emin olabilirsin, ben seni bilmem ama ben bir refleks geliştirmişim sen ne dersen de

Fevri davrandığın ilk davranışta kendime söz verdiğim gibi fark ederim ve bununda bilincesi bilinse iyi olur

Sen kendine ne rol biçersen ben seni görür öyle mizansen ederim, sen kendine ne rol biçersen o rolü kesersin bilesin

Her kes bu güne kadar bu safhadan yol alıp ilerleyerek bu güne geldi sende kendi yolunda ve kulvarındasın

Zaman akli selimlik ve sakinlik dönemi, bir kaybedersen herkes kaybeder, kazanırsan da herkes kazanır bilesin

Buna benim isteğim derim ama birde madalyonun diğer yüzünde sensin, yaşamın örgü ağı böyle işlenmiş benden sadece bir hatırlatma daha. (SON)