Gözlerin duygularımın içinden geçiyordu

Yılın zamana meydan okuyan cinsinden

Karanlığın en ağır tonundan kendine bir renk seçerek

temeline başka renk koymuyordun

Ben geçmeye çalışırken sen geçiyordun ya

Bir tek sen varmışçasına

Ve yıldızlardan taç yaparak sabaha akar gibi akıyordun hoşluğa sadeliğe

Kendine yandaş olarak aldığın parametrelerin

Kendine yazı yazdıracak kadar sademiydi

Kendime bir yer bulacak mıydım?

Telaşım bu asıra dair olsun mu veya olmasın mı?

Kabusların en hacimlisi yüreğime oturdu oturacak

Telaşı

Bir sınav ki başaracağıma dair sevincim

Kim bilir bilemem ama bildiğimi biliyorum da ikrara korkuyorum

Sorularım bir tek senin geçişin esnasında oluşmadı

Benim yaşama dair kararımla başladı her şey

Olan oldu ve ben seni yazarken kendimi yazdığımı fark ettim

Çünkü ben sen olmuştum mevsimlerden ayları,

aylardan günleri günlerden saatleri ayırıyordum

ve kendimden ayrılmaya ne cesaretim, ne takatim nede kararım vardır

Bir yoldur girmişim kendimden sahneleri zamana bölerek

Hızına yetişebildiğim duyguların tümünü yazarımda

Hızına yetişemediğim duyguları

hangi aşk tonunda yazacağıma kara veremedim

Ben hazırlık yapayımda belki yazanı çıkar

Bir şiirimde

Bir hikayemde

Bir romanımda

Efsaneleri yerli yerine koyarak

Kahramanları canlı figürler olarak kitaplarımın içinde tutarak

Adım atıyorum haberin olsun merhaba.